Εικόνες διαδικασίας διερευνητικών εντολών θυμίζουν οι επαναλαμβανόμενες συναντήσεις των τριών συγκυβερνώντων πολιτικών αρχηγών. Θέτουν όρους ο ένας στον άλλον ως να μην συγκυβερνούν εδώ κι έναν χρόνο και δίνουν την εντύπωση ότι θα συγκροτήσουν μια νέα κυβέρνηση, παρ’ ότι δεν τολμούν να σκεφτούν το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες. Οι πραγματικές διαφωνίες τους μετατρέπονται σε επικοινωνιακό σίριαλ.
Παρά την τεράστια, συμβολική, πολιτική και θεσμική σημασία του θέματος της ΕΡΤ, άλλα θέματα απασχολούν τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Μόλις έναν χρόνο μετά, η κυβέρνηση μοιάζει να έχει εξαντλήσει ολόκληρη τη θητεία της. Έχει αποτύχει σε όλους τους τομείς των κυβερνητικών προτεραιοτήτων, με πιο κραυγαλέα αποτυχία το φιάσκο στις ιδιωτικοποιήσεις. Και βεβαίως έχει χάσει τη στοιχειώδη λαϊκή ανοχή.
Βενιζέλος και Κουβέλης, στριμωγμένοι από την ακροδεξιά ορμή Σαμαρά, επιδιώκουν να θέσουν θέμα νέας νομής της ενδοκυβερνητικής εξουσίας. Επενδύουν το παζάρι με την αξίωση για «επικαιροποίηση του κυβερνητικού προγράμματος». Και οι τρεις τους όμως «ξεχνούν» το Μνημόνιο και αποφεύγουν να μιλήσουν δημοσίως για τα νέα σκληρά μέτρα που θα κληθούν να λάβουν το φθινόπωρο, καθώς η τρόικα διαπιστώνει συνεχώς μεγαλύτερο χρηματοδοτικό κενό.
Οι πιστωτές απαγορεύουν κάθε ιδέα για πρόωρες εκλογές. Άλλωστε και οι τρεις αρχηγοί, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας τους, τρέμουν το ενδεχόμενο εκλογών. Εκόντες-άκοντες παρατείνουν τη ζωή της κυβέρνησης, που έχει πλέον όλα τα συμπτώματα της διάλυσης. Επιχειρούν τεχνητή συγκόλληση επί των ερειπίων της ΕΡΤ. Η πιθανότητα κυβερνητικού ανασχηματισμού, συνδυαζόμενη με εικονικό «νέο πρόγραμμα», δεν μπορεί να δημιουργήσει επικοινωνιακά την αίσθηση μιας νέας ευκαιρίας για το μνημονιακό κατεστημένο. Η θυσία της ΕΡΤ στον βωμό του τρικομματικού παζαριού στοιχειώνει τη ζωή της κυβέρνησης και η κοινωνική καταστροφή, εμπλεκόμενη με το πολιτικό-ηθικό αδιέξοδο, συγκροτεί την εύφλεκτη ύλη.
Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελά! Δεν γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει η τεχνητή αναπνοή της κυβέρνησης. Το σίγουρο είναι ότι οι συναντήσεις αναδίδουν αποφορά παλαιοκομματισμού. Τον τελευταίο λόγο θα έχει ο λαός, και μάλιστα σύντομα. Ο λαός που επιστρέφει στις συλλογικές δράσεις, ικανός να αποδειχθεί καταλύτης εξελίξεων. Οι τρεις αρχηγοί συμφώνησαν ερήμην του ξενοδόχου.
