Στο  9ο Γυμνάσιο Λαμίας  δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει τα μαθήματα. Είναι σε κατάληψη αφού γονείς και μαθητές αντιδρούν στον  περιορισμό του σχολείου τους στον α όροφο του κτιρίου   για να στεγαστούν στο ισόγειο και οι μαθητές του Ειδικού  Επαγγελματικού Εργαστηρίου  Κωσταλεξίου.

Μέσα στο κλίμα έντασης  που επικρατεί,  αυτό που πρέπει  να  πάρουν  κατά τη γνώμη μας   σοβαρά  υπ΄όψιν τους όλοι οι εμπλεκόμενοι,  είναι ότι περισσότερο από τα «χαμένα» μαθήματα   δηλητηριάζεται  η ψυχή των παιδιών  με  επικίνδυνες αντιπαλότητες  μεταξύ των μαθητών των δυο σχολείων . 

Γιατί  είναι εύλογο, οι 40 μαθητές του ειδικού σχολείου που χρόνια  μαζί με τους γονείς τους  διεκδικούσαν  να μετακινηθούν από το Κωσταλέξι  όπου κατά γενική ομολογία  επικρατούσαν απαράδεκτες συνθήκες για τη μάθηση τους,   να αισθάνονται  τώρα  «απόρριψη» και απογοήτευση που «δεν χωρούν πουθενά».

Από την άλλη, οι 261 μαθητές του 9ου Γυμνασίου που  απέκτησαν επί τέλους  ένα  σύγχρονο σχολείο  είναι κατανοητό να μην θέλουν να  το μοιραστούν πολύ περισσότερο που οι  νεοφερμένοι είναι «διαφορετικοί»   και να περιοριστούν  στον α όροφο υποβαθμίζοντας τις συνθήκες μάθησης τους αλλά  και να   ανησυχούν  για  ζητήματα ασφάλειας που επικαλείται ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων .

Να σημειωθεί οτι η προσωρινή μεταστέγαση του ΕΕΕΚ στο 9ο  Γυμνάσιο είναι απόφαση του Υπουργείου Παιδείας  που υλοποιεί η Περιφερειακή Δ/νση Εκπαίδευσης μετά  από ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λαμίας, ενώ έχουν ολοκληρωθεί οι σχετικές εργασίες στο κτίριο και δεν υπάρχει κάποια εναλλακτική πρόταση που  να μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα.

Πιστεύουμε, ότι η  συνέχισή  της αντιπαλότητας αυτή που υποβόσκει χωρίς να ομολογείται, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα,  δεν θα έχει «νικητές» σε καμιά πλευρά. «Χαμένοι» θα είναι οι μαθητές και των δυο σχολείων.

Σίγουρα είναι πολλά ακόμη αυτά που  χρειάζεται να διεκδικήσουν γονείς και μαθητές για μια πραγματική μόρφωση με σύγχρονα σχολεία, υποδομές, εργαστήρια, κάλυψη των κενών σε εκπαιδευτικούς, βιβλία και κυρίως  για την ποιότητα και το περιεχόμενο της παρεχομένης δημόσιας εκπαίδευσης για ΟΛΑ  και όχι μόνο τα δικά μας παιδιά.

Ας μην ξεχνάμε τις πρόσφατες αντιδράσεις  γονιών  που ανησυχούσαν για την φοίτηση των προσφυγόπουλων στο Μοσχοχώρι και το 6ο Γυμνάσιο Λαμίας ή τις αντιδράσεις στην Ανθήλη για την φοιτηση στο σχολείο των παιδιών ρομά   ενώ   σε άλλα σχολεία  που τα καλοδέχτηκαν  οι μαθητές βίωσαν θετικά συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο.

Γι αυτό » ας μην χάνουμε το δάσος» και ας χαμηλώσουν  οι τόνοι  ώστε με ψυχραιμία και διάλογο να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύση για όλα τα παιδιά.

Χ.Π.