Η 21η Μαρτίου, είναι η Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού .
Πλήθος μηνυμάτων είδαν το φως της δημοσιότητας ενάντια στο «φόβο του διαφορετικού» από πολιτικές ομάδες, κινήματα, αυτοδιοικητικούς και συλλογικότητες που καταδικάζουν τις διακρίσεις απέναντι προς άτομα ή ομάδες ατόμων λόγω φυλής, εθνότητας, φύλου , κοινωνικής θέσης, σεξουαλικής προτίμησης, κατάστασης υγείας κλπ. Όλοι στην Ελλάδα-πλην της ναζιστικής ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ- λίγο πολύ δηλώνουμε αντιρατσιστές. Πόσο όμως απέχουν οι δηλώσεις μας από την πράξη; Τόσο όσο να περάσει εντελώς «στα ψιλά» η παρακάτω είδηση που διάβασα την παραμονή της παγκόσμιας ημέρας κατά του ρατσιμού στην ιστοσελίδα του Δήμου Στυλίδας :
«Απομακρύνθηκαν οι ρομά από την περιοχή του Φάρου Ραχών» .
« Σήμερα, και μετά από αίτημα του προέδρου της Τ.Κ.Αχινού Στυλίδας Γ.Αλεξόπουλου, παρενέβησαν επιτόπου άνδρες της αστυνομίας υπό τις εντολές του νέου αστυνομικού διευθυντή Φθιώτιδας Μ. Πάππου και απομάκρυναν του Ρομά.
Ανήσυχος δηλώνει ο κος Γ.Αλεξόπουλος καθώς το “κρυφτούλι” με τους Ρομά στην εν λόγω περιοχή τείνει να γίνει καθεστώς , ενώ δηλώνει τις ευχαριστίες του στον Αστυνομικό Διεθυντή Φθιώτιδας κο Πάππο για την άμεση παρέμβασή του.
Κι επειδή «η σιωπή είναι συνενοχή» επιτρέψτε μου να σχολιάσω τη είδηση.
Για να βάλω τα πράγματα στη θέση τους. Σίγουρα είναι πρόβλημα η παρουσία ενός καταυλισμού ρομά κοντά σε μια όμορφη παραλία. Αν και μεταξύ μας στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι ορατός από το χώρο που κάνουμε το μπάνιο και τη βόλτα μας. Μάλλον η ύπαρξη τους κάπου εκεί κοντά στα εξοχικά μας , δημιουργεί μια κάποια ανασφάλεια και ανησυχία σε πολλούς περίοικους. Γι αυτό διαμαρτύρονται και απαιτούν τη απομάκρυνση τους έστω με τη βία . Γι αυτό και ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας αισθάνεται ότι έκανε το καθήκον του απέναντι στους ψηφοφόρους του με το να τους εκδιώξει με τη συνδρομή της αστυνομίας που έφερε σε πέρας ,ε επιτυχία την αποστολή. Όσο για το το «που θα πάνε», οι άστεγοι τσιγγάνοι με τα μικρά παιδιά τους η απάντηση είναι: «Οπουδήποτε , αρκεί να είναι μακριά από εμάς»
Είναι αυτό άραγε ρατσισμός;
Αγαπώ τις Ράχες και περνώ εκεί τα καλοκαίρια μου αλλά περιέργως δεν ανησυχώ καθόλου για τους ταλαίπωρους ρομά. Εμένα και κάποιες φίλες μου που έχουμε την τύχη να περνάμε ανέμελα την ώρα μας στις ξαπλώστρες της παραλίας, μας ενοχλούν άλλα «παράνομα» για τα οποία ούτε ο λαλίστατος Δήμαρχος και Πρόεδρος του κόμματος της «Τελείας» κ. Απόστολος Γκλέτσος, ούτε οι Αντιδήμαρχοι, ούτε η Αστυνομία ούτε το Λιμεναρχείο, ούτε ο Πρόεδρος της κοινότητας ενδιαφέρονται να βάλουν τάξη. ΄Οπως , η αφόρητη ηχορύπανση από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 5 το πρωί της άλλης ημέρας (στον τομέα αυτό είμαι σίγουρη ότι η Παραλία Ραχών μπορεί άνετα να γίνει πρωταθλήτρια Ελλάδας), τα σκουπίδια και τα αποτσίγαρα πεταμένα στην παραλία ή ξεχασμένα στους κάδους, οι καταπατήσεις του αιγιαλού με τις μάντρες από τα εξοχικά να έχουν καταλάβει το μισό δρόμο, τα τραπεζοκαθίσματα και οι ξαπλώστρες που έχουν επεκταθεί σε όλο το μήκος και πλάτος της παραλίας χωρίς σπιθαμή ελεύθερου εδάφους, τα λύματα από τις καφετέριες κλπ που χύνονται στη θάλασσα γιατί οι ιδιοκτήτες τους δεν έχουν στεγανούς βόθρους ή απλά κοστίζει να πληρώνουν το βυτίο να τους αδειαζει, τα αυτοκίνητα που πηγαινοέρχονται στον παραλιακό δρόμο αδιαφορώντας για τα μικρά παιδιά που κάνουν τη βόλτα τους με το ποδήλατο , τα αδέσποτα που αντί να τα φροντίσουν προτιμούν να τους ρίχνουν «φόλες». Μπορώ να πω ότι επιπλέον μας ενοχλεί όταν ξεχνούν να μας φέρουν απόδειξη για τον καφέ που αγοράζουμε στα παραλιακά καφέ, όταν κάποιοι αθλητικοί τύποι παίζουν ρακέτες δίπλα στην ξαπλώστρα που έχουμε αράξει, όταν θέλουμε να κολυμπήσουμε και μπλέκονται τα σχοινιά από τα σκάφη στα πόδια μας και το νερό μυρίζει πετρέλαιο, ακόμα αυτή η δήθεν «γκλαμουριά» που μας περιβάλλει και οι μουσικές επιλογές που αναγκαζόμαστε να ακούμε χωρίς να είναι του γούστου μας ….
Όμως στην περίπτωση των ρομά που δεν έχουν τόπο να σταθούν «ο νόμος είναι νόμος» και πρέπει να εφαρμοσθεί σύμφωνα με τις αρχές του τόπου για να αποκατασταθεί το αίσθημα ασφάλειας των «καθώς πρέπει» πολιτών.
Και για να μην βάζω στο στόχαστρο της κριτικής μου μόνο τη Δημοτική Αρχή της Στυλίδας, μια και το φερε η κουβέντα «τι γίνεται με του ρομά της Καμηλόβρυσης κ. Σταυρογιάννη;» Μάλλον πέρασε η προθεσμία και ακόμη να βρεθεί χώρος για μετεγκατάσταση που υποσχεθήκατε όταν Χριστουγεννιάτικα ξεπάγιαζαν χωρίς ρεύμα και νερό και μας έπιασε όλους η φιλάνθρωπη ευαισθησία μας. …
Λοιπόν, ας πούμε το πράγματα με το όνομα τους.
Σε πολυσέλιδη έκθεση στο πλαίσιο Πανευρωπαϊκής Έρευνας για τη Στέγαση των Ρομά στην Ευρώπη του Οργανισμού για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα της Βιέννης που δημοσιεύτηκε με αφορμή την «Παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού» οι ΄Ελληνες ρομά βρίσκονται στη δυσμενέστερη θέση σε σύγκριση με της άλλες χώρες της ΕΕ ( Βουλγαριά, Ρουμανία, Πολωνία κλπ) στο θέμα στέγασης , με το 1/3 των ελλήνων ρομά να είναι άστεγοι και να διαβιούν σε υποβαθμισμένους καταυλισμούς. Στην έκθεση επισημαίνεται όχι μόνο η αποτυχία των εθνικών προγραμμάτων για τη στέγαση των ρομά αλλά παρατίθενται και οι αιτίες που οδηγούν σε αποκλεισμούς όπως είναι ο φαύλος κύκλος στερεότυπων, κρατικής αδράνειας και τοπικής εχθρότητας, η πλήρης έλλειψη βασικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας στους άτυπους καταυλισμούς τους, οι συνθήκες περιθωριοποίησης που δεν τους επιτρέπουν ούτε καν να ωφεληθούν από ένα πρόγραμμα δανειοδότησης αλλά και οι αναγκαστικές εξώσεις που υφίστανται και συνδέονται με αθλητικά και πολιτιστικά γεγονότα.
Γι αυτό ας ψαχτούμε λίγο πριν δηλώσουμε «αντιρατσιστες». Και η περίπτωση των ρομά είναι ένα μόνο παράδειγμα . Θα μπορούσε στη θέση τους να ήταν ένας μετανάστηε, ένας ομοφυλόφιλος , ένας αλλόθρησκος κλπ.
Αν παραδεχτούμε ότι κάπου κι εμείς είμαστε «λάθος» , εγκλωβισμένοι στις φοβίες και τις προκαταλήψεις μας ίσως κάνουμε ένα μικρό βήμα να αλλάξουν τα πράγματα.
Χαρά Παρμενοπούλου
*Με τον όρο «εμεις» εννοούνται όλοι αυτοί οι τοπικοί άρχοντες και πολίτες που άλλα λένε κι άλλα κάνουν αλλά και όλους όσους σιωπούν και ανέχονται ρατσιστικές πρακτικές δίπλα τους. Οι υπόλοιποι εξαιρούνται
