ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ
Την Παρασκευή, 14/09/2012, αργά το βράδυ, δέχθηκα τηλεφώνημα από τον Μίκη, που μου ζητούσε να κατέβω στην Αθήνα το Σάββατο, προκειμένου να συναντηθούμε στις 6μ.μ., στο σπίτι του, και συγκεκριμένα στο προσωπικό του γραφείο, που βρίσκεται απέναντι από την Ακρόπολη. Σ’ αυτό το τηλεφώνημα δεν μου ανέλυσε ούτε μου είπε το θέμα της συζήτησης που θα ακολουθούσε μεταξύ μας.
Ανταποκρίθηκα στο αίτημά του και στις 6μ.μ. του Σαββάτου βρισκόμουν στο γραφείο του.
Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι εγώ πάντα συνήθιζα να υποβάλλω γραπτώς τις συμφωνίες και τις συνεργασίες που συνήπτα με πρόσωπα και εταιρείες, που τους γνώριζα για 1η φορά, γιατί – συχνά – στον προφορικό λόγο αδυνατώ να είμαι ακριβής σε όσα θυμάμαι ή έχω καταλάβει. Γι’ αυτό και θα προχωρήσω και αυτή τη φορά σε καταγραφή αυτών που συζητήθηκαν και συμφωνήθηκαν μεταξύ εμού και του Μίκη.
Ακολούθησε μακρά συζήτηση με τον Μίκη που κράτησε περίπου 2 με 2,5 ώρες.
Ο Μίκης μπήκε απευθείας στο πρώτο θέμα, που αφορούσε στην ίδρυση του Μουσείου Μίκη Θεοδωράκη, στη Λαμία, την ιδιαίτερη πατρίδα μου.
Μου εξήγησε ότι η πρόταση αυτή, για τη δημιουργία του Μουσείου, που έγινε από τον κ. Βαρλάμη και το Δήμαρχο Λαμίας, τον τιμάει ιδιαιτέρως και ότι την αποδέχθηκε χωρίς καμιά συζήτηση.
Επισήμανε ότι είναι μεγάλη τιμή και γι’ αυτόν το να συνυπάρχει ένα Μουσείο αφιερωμένο στη ζωή και το έργο του σ’ έναν ευρύτερο χώρο, όπου έδρασαν και τιμώνται ο Λεωνίδας, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Άρης Βελουχιώτης, αλλά και όπου αποφασίστηκε να λειτουργήσει το Μουσείο Ρουμελιώτικης Αντίστασης.
Συνέχισε, όμως, εκφράζοντας το παράπονο, τη δυσαρέσκεια και την αγανάκτησή του για την τροπή που πήρε το θέμα. Η δυσαρέσκειά του έφτασε μέχρι σημείου να εκφράσει – κατά τη διάρκεια της συζήτησης – την επιθυμία να στείλει στο Δήμαρχο ένα e-mail, με στόχο να αποσύρει την έγκρισή του από το έργο δημιουργίας του Μουσείου. Αυτό που κινητοποίησε αυτή την έντονη αντίδραση και τα αρνητικά συναισθήματα ήταν το γεγονός ότι δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να δεχτεί να έρθει αντιμέτωπος με το λαϊκό αίσθημα ή και τη δίκαιη λαϊκή οργή.
Επί αρκετή ώρα η συνεργάτης του, Ρένα Παρμενίδου, και ο Παληοτάκης, επέμεναν ότι δεν πρέπει να αντιδράσει εν θερμώ και, τελικά, συμβιβάστηκε υπό τον εξής όρο: όποιο ποσό χρειασθεί να καταβάλει ο Δήμος, προκειμένου να συμβάλει – στο άμεσο ή και στο απώτερο μέλλον – σε έργα που αφορούν στο Μουσείο, να υποβάλλεται ως πρόταση και αυτό να έρχεται προς έγκριση πρώτα στο Δ.Σ. και, αφού εγκρίνεται, τότε να αποστέλλεται και το ποσό.
Εξέφρασε, ακόμη, την επιθυμία αλλά και τη σκέψη και πρόταση ότι δεν θα ήθελε το Μουσείο Μίκη Θεοδωράκη να βρίσκεται πολύ κοντά στο Μουσείο των Θερμοπυλών, διότι – όπως υποστήριξε – δεν μπορεί να συγκριθεί ο ίδιος με τον Λεωνίδα και την προσφορά του στη διάσωση της Ευρώπης από τον Ασιατικό κίνδυνο. Δεν διαφώνησε, βέβαια, να ιδρυθεί στην ευρύτερη περιοχή των Θερμοπυλών. Γι’ αυτό και με μεγάλη χαρά αποδέχτηκε την πρόταση του Παληοτάκη να στεγαστεί το Μουσείο στο κτήμα του, που το δωρίζει γι’ αυτό το σκοπό. Η αποδοχή της παραπάνω πρότασης έγινε επιπλέον όχι μόνο γιατί ο Παληοτάκης υπήρξε επί 15 χρόνια ιδιαίτερος γραμματέας του και διαχρονικώς, μέχρι και σήμερα, ένας από τους πιο έμπιστους ανθρώπους και συνεργάτες του, αλλά γιατί είναι και ο μοναδικός σπιθιστής που υπάρχει στη Λαμία., μοναδικός, . και ίσως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι ο Παληοτάκης δεν το προσπάθησε αρκετά, προκειμένου να πολλαπλασιαστούν οι σπιθιστές . Εκείνο, όμως, που τον συγκίνησε περισσότερο, ώστε να αποδεχθεί 100% την πρόταση του Παληοτάκη για την αξιοποίηση της δωρεάς του κτήματός του, είναι ότι στον ίδιο χώρο – αλλά σε ξεχωριστές κτιριακές εγκαταστάσεις – θα στηθεί και ο χώρος ιστορικής μνήμης των Λαμπράκηδων, που θα τιμά τους πρωτεργάτες του Κινήματος των Λαμπράκηδων, τους δεκάδες βασανισθέντες, με τις φωτογραφίες και τα ονόματα όλων των βασανιστών που βασάνιζαν όλους τους αντιστασιακούς πατριώτες του ελληνικού λαού και με τους τόπους μαρτυρίου, όπως είναι η ταράτσα της Μπουμπουλίνας, το ΕΑΤ – ΕΣΑ και οι τόποι εξορίας. Όλο αυτό θα βασιστεί στο υλικό της ιστοσελίδας www.lamprakides.gr, τον Δικτυακό Χώρο Ιστορικής Μνήμης των Λαμπράκηδων, που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε δει ούτε επισκεφτεί ο Μίκης. Επίσης, στον ίδιο χώρο ξεχωριστή θέση θα κατέχει ο Αντρέας Λεντάκης, με τη σύμφωνη γνώμη της προέδρου και γυναίκας του αείμνηστου Αντρέα και του Ιδρύματος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης «Ανδρέας Λεντάκης». Το ίδρυμα αυτό είναι κι αυτό μια εταιρεία μη κερδοσκοπική και πλαισιώνεται από αξιόλογους επιστήμονες συνεργάτες. Αξίζει να σημειώσω ότι για τον Μίκη ο Αντρέας Λεντάκης ήταν αδελφός.
Θα ήθελα να σημειώσω ότι για το χώρο Ιστορικής Μνήμης των Λαμπράκηδων, που θα στεγαστεί στο κτήμα μου, δεν θα δοθεί ούτε ένα ευρώ, και τα έξοδα θα καλύψω εξ ολοκλήρου εγώ.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΒΑΡΛΑΜΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ
ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗ ΛΑΜΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΕΧΗ ΟΚΤΩΒΡΙΟ
Ο Μίκης ορίζει η πάσης φύσεως επικοινωνία – για την έκθεση που θα γίνει τον Οκτώβρη, για τη συναυλία που θα πραγματοποιηθεί από τη μουσική ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης – θα γίνεται με τη Ρένα Παρμενίδου, λόγω υπερβολικού προσωπικού φόρτου εργασίας αλλά και για λόγους προσωπικής υγείας. Όσο για τα τοπικά θέματα, ζητά η επικοινωνία να γίνεται με τον Παληοτάκη. Αν σταθεί, σε κάποια θέματα, αδύνατη η επικοινωνία με τη Ρένα Παρμενίδου, οι ενδιαφερόμενοι να απευθύνονται και πάλι στον Παληοτάκη.
Επίσης, επισημαίνει ότι οι διαδικασίες που πρέπει να γίνουν από το Δήμο για την έγκριση του Μουσείου και για τη συγκρότηση μιας εταιρείας μη κερδοσκοπικής, που θα ασχολείται με τα θέματα του Μουσείου Θεοδωράκη, πρέπει να προωθηθούν άμεσα. Υποστηρίζει, μάλιστα, ότι θα μπορούσε αυτή η εταιρεία να είναι η ίδια που θα ασχολείται και με το Μουσείο Ρουμελιώτικης Αντίστασης, εκτός αν ο κύριος Δήμαρχος έχει διαφορετική άποψη και θέλει να υπάρχουν 2 (δύο) ανεξάρτητες εταιρείες. Και διευκρίνισε ότι ζητά την άμεση προώθηση των διεργασιών για τη συγκρότηση της εταιρείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, γιατί δέχεται μεγάλη πίεση από τους Κρητικούς.
Ο Παληοτάκης προτείνει – για τη συγκρότηση αυτής της εταιρείας – την παρακάτω αριθμητική σύνθεση: 5 άτομα από τον Μίκη, 4 από τον Βαρλάμη και 4 από τον Δήμο. Σύνολο 13.
Από αυτά τα άτομα, ο Μίκης προτείνει μόνο ένα, τη Ρένα Παρμενίδου, και είναι απαράβατος όρος του. Τα υπόλοιπα πρόσωπα, που προτάθηκαν από τον Παληοτάκη, είναι τα ακόλουθα: Αργυρόπουλος Χριστόφορος, Γεωργουσόπουλος Κώστας και Παναγιώτης Γράβαλος, ζωγράφος. Ο Μίκης συμφωνεί σ’ αυτά τα πρόσωπα, αλλά παραχωρεί στο Δήμο Λαμίας το δικαίωμα να τα αποδεχθεί ή να τα απορρίψει, εφόσον αιτιολογημένα προβάλει την αντιπρότασή του. Επιφυλάσσεται, εξάλλου, και για το ενδεχόμενο αυτά τα άτομα να μην αποδεχθούν τη θέση που τους προτείνεται.
Ο Μίκης προτείνει να δημιουργηθούν τοπικά εργαστήρια – ως παραρτήματα του πειραματικού εργαστηρίου της Βεργίνας, που διαθέτει την τεχνογνωσία, την εμπειρία και τον συντονισμό – στα οποία θα εκπαιδευτούν τεχνίτες, προκειμένου αυτά, αργότερα, να αποκτήσουν, εφόσον γίνει εφικτό, ανεξαρτησία στην παραγωγή και διακίνηση των παραγόμενων προϊόντων.
Σχετικά με τη φυσική παρουσία του στις εκδηλώσεις στη Λαμία, ο Μίκης εκφράζει την επιθυμία – όποτε τον καλέσουν – να παρευρεθεί. Έχει τη δυνατότητα και την επιθυμία να παραμείνει για δυο μέρες. Η μόνη – αλλά αυστηρή – παράκληση αφορά στο χώρο διαμονής του, επιμένοντας όχι στην ποιότητα του ξενοδοχείου αλλά στις διευκολύνσεις πρόσβασης και κίνησης στο χώρο.
Μιλώντας για την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης» υποστηρίζει ότι είναι σύμφωνος να πάρει μέρος την ημέρα που θα οριστεί από το Δήμαρχο. Δηλώνει, όμως, με κατηγορηματικό τρόπο, ότι το εισιτήριο δεν πρέπει να ξεπερνά τα 10 ευρώ. Προτείνει, ακόμη, για όσους πολίτες φέρουν τρόφιμα μακράς διαρκείας ή φάρμακα αχρησιμοποίητα και που δεν έχουν λήξει, αυτοί να εισέρχονται στο χώρο των εκδηλώσεων δωρεάν. Αυτά τα τρόφιμα και τα φάρμακα οφείλει να συγκεντρώσει ο Δήμος και να τα μοιράσει σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Και θυμίζει στον Παληοτάκη – που το γνωρίζει πολύ καλά – ότι στις συναυλίες του, στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες κόσμου την εποχή των Λαμπράκηδων και μετά τη μεταπολίτευση, ο κόσμος ή έφερνε δικά του σκαμνάκια ή καθόταν χάμω ή έμεναν και όρθιοι. Και αυτό το αναφέρει θέλοντας να υποστηρίξει ότι δεν είναι ανάγκη να στηθούν πολλά καθίσματα και να προβούν σε υπερβολικά έξοδα για θέσεις στους χώρους των συναυλιών.
Επισημαίνει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο στήσιμο της εξέδρας και στην αντοχή της, και να γίνουν όλα χωρίς προχειρότητες και λάθη. Με την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα να αντιμετωπιστούν και τα θέματα που έχουν να κάνουν με τα ηχητικά συστήματα.
ΤΟ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΟ ΑΚΑΙ
Το θέμα ενός ιστορικού μαγνητοφώνου, με το οποίο ο Παληοτάκης αναπαρήγαγε παρανόμως και διακινούσε τα τραγούδια τον καιρό της παρανομίας, ο Μίκης θέλει με κάθε τρόπο να του σταλεί στην Αθήνα και θα αποφασίσει εκείνος πού θα τοποθετηθεί, γιατί αυτό κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ήταν η φωνή των τραγουδιών του, η φωνή της αντίστασης στη Δικτατορία.
ΓΙΑ ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ
Ελπίζει ο Μίκης ότι χιλιάδες Λαμιώτες θα υπογράψουν το ψήφισμα – που καλείται όλος ο ελληνικός λαός να το υπογράψει – και ότι χιλιάδες θα είναι αυτοί που θα θέλουν να γίνει το δημοψήφισμα για τους σκοπούς που εκτίθενται μέσα στο Ψήφισμα. Και ελπίζει ότι, όταν θα έρθει στις εκδηλώσεις, θα έχει ανάψει έστω και μια πολύ μικρή σπίθα.
Φιλικότατα
Παληός Τάκης (Παληοτάκης)
