Άλλοτε καταγγελτικός, άλλοτε ειρωνικός, συχνά αυτοσαρκαστικός και ανατρεπτικός ο Χρήστος Καλαβρούζος ερμήνευσε με επιτυχία την εκρηκτική προσωπικότητα του Σωκράτη, στην παράσταση «Η Αληθινή Απολογία του Σωκράτη» του Κώστα Βάρναλη.
Η πρεμιέρα του έργου, σε παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης και σε σκηνοθεσία Χρίστου Σιοπαχά δόθηκε την Παρασκευή 18/6 το βράδυ στο τόπο Τεχνών «Χώρα». Με ένα λιτό σκηνικό του αείμνηστου σκηνογράφου Βασίλη Φωτόπουλου μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον και μουσική του Μιχάλη Χριστοδουλίδη ο Χρήστος Καλαβρούζος με ένα συγκλονιστικό μονόλογο καθήλωσε τους θεατές και κράτησε αμείωτη την προσοχή τους πάνω στα μηνύματα του έργου. Η «Αληθινή Απολογία του Σωκράτη» γράφτηκε από τον Κώστα Βάρναλη το 1931 σαν ένα είδος διαμαρτυρίας στην τότε δημοκρατία του ιδιώνυμου της διαφθοράς και των διάφορων στρατιωτικών κινημάτων που προετοίμαζαν το έδαφος για την δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Μηνύματα που σήμερα μοιάζουν τραγικά επίκαιρα!
Λίγοι ηθοποιοί μέχρι τώρα έχουν τολμήσει να αξιοποιήσουν καλλιτεχνικά την Βαρναλική «Απολογία του Σωκράτη» ένα βαθιά πολιτικό έργο και να επιχειρήσουν να ερμηνεύσουν ένα πραγματικά δύσκολο ρόλο όπως ο Γιώργος Λαζάνης και ο ίδιος ο Χρήστος Καλαβρούζος στο παρελθόν και πρόσφατα ο Γιάννης Μόρτζος και ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Μικρό απόσπασμα από την πρεμιέρα της παράστασης του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης «Η Αληθινή Απολογία του Σωκράτη» του Κ. Βαρναλη με ερμηνεία του Χρ. Καλαβρούζου ( Φεστιβαλ Οίτη, 18/07/2014. Video Βαγ. Μαρκατσέλης).
Ο μεγάλος μας ποιητής Κώστας Βάρναλης χρησιμοποιεί την Σωκρατική φιλοσοφία και την παρακμή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας για να καυτηριάσει την κυρίαρχη αντιδραστική ιδεολογία όπως αυτή ασκείται στην πολιτική, τη φιλοσοφία , τη θρησκεία και τη Δικαιοσύνη. Στην πραγματικότητα ο Σωκράτης του Βάρναλη αφού έχει ακούσει την καταδίκη του δεν απολογείται, ασκεί δριμεία κριτική-σάτιρα βάζοντας στο στόχαστρο τους «θεατές της πρώτης σειράς», ξεσκεπάζοντας την υποκρισία τους. Γιατί σε αντίθεση με τον Πλατωνικό Σωκράτη, ο Βαρναλικός Σωκράτης γνωρίζει ότι η δικαιοσύνη συχνά χρησιμοποιείται από την εξουσία για ιδιοτελείς σκοπούς και για την εδραίωση της κυριαρχίας της. Η καυστική του σάτιρα δεν απευθύνεται μόνο στους διεφθαρμένους άρχοντες που δυναστεύουν το λαό και την υποταγμένη διανόηση αλλά και τον ίδιο το λαό για την παθητικότητα, τη μοιρολατρία του, τη θρησκοληψία του και τη συμπεριφορά «κοπαδιού». Ταυτόχρονα ο Βαρναλικός Σωκράτης δείχνει στο λαό που παράγει τον πλούτο, τη δυνατότητα που έχει αν πιστέψει στη δύναμη του να καθαρίσει όλη την «κόπρο του Αυγείου», για να κάνει πραγματικά δική του αυτή η πατρίδα.
