Πέθανε σε ηλικία 89 ετών, στο Λας Βέγκας, ο θρύλος της μπλουζ, B.B. King.

Ο Ρίλεϊ Μπι Κινγκ γεννήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου του 1925 σε μια φυτεία βαμβακιού στο φτωχό δέλτα του Μισισίπι. Ο νεαρός Κινγκ μεγάλωσε με τη γιαγιά του και στα δώδεκα του χρόνια αγόρασε την πρώτη του κιθάρα. Τα χρόνια περνούν η ζωή είναι δύσκολη, ως έφηβος μαζεύει βαμβάκι με τα χέρια και το πουλά για 39 σεντς τα 45 κιλά.

.Το 1946 παίζει με τον μεγάλο δάσκαλο του Μπλουζ τον Booker T. Washington ή αλλιώς «Bukka» White, πρώτο ξάδελφο της μητέρας του. Ο King το 1948 τραγουδά και εργάζεται ως disc jockey στο ραδιοφωνικό σταθμό WDIA στο Μέμφις, όπου και του δόθηκε το παρατσούκλι Beale Street Blues Boy, το οποίο αργότερα το έκανε πιο σύντομο Blues Boy και τελικά έμεινε το γνωστό B.B.

Το 1949 ο B. B. King ξεκίνησε να ηχογραφεί δίσκους στην εταιρεία RPM Records η οποία έδρευε στο Λος Άντζελες. Πολλές από τις πρώτες δουλειές του καλλιτέχνη ηχογραφήθηκαν από τον Sam Phillips, ο οποίος αργότερα ίδρυσε την θρυλική Sun Records.

Σήμα κατατεθέν του η κιθάρα «Lucille», μια ειδικής κατασκευής Gibson που ξεκίνησε να χρησιμοποιεί τη δεκαετία του 1950 οπότε κι έγινε ευρέως γνωστός. Ο βασιλιάς των μπλουζ τραγούδησε μερικά από τα πιο γνωστά κομμάτια στην ιστορία του μπλουζ και της R&Β μουσικής σκηνής όπως το Lucille, Sweet Black Angel , Please Love Me, Rock Me Baby, Every Day I Have the Blues και Whole Lotta Love. Η πρώτη του επιτυχία πέρα από την καθαρή μπλουζ μουσική ήρθε με το κομμάτι The Thrill Is Gone το οποίο ήταν επανεκτέλεση, με πρώτο εκτελεστή τον Roy Hawkins. Το τραγούδι έγινε επιτυχία στα τσαρτς της R&B αλλά και τις ποπ, κάτι πρωτόγνωρο για έναν R&B καλλιτέχνη.

Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία. Ανάμεσα τους το National Medal of Arts το 1990, το τιμητικό Ph.D από το πανεπιστήμιο του Μισισίπι, και το Polar Music Prize από τη Βασιλική Σουηδική Ακαδημία Μουσικής, το Presidential Medal of Freedom καθώς και βραβεία Grammy. Το περιοδικό Rolling Stone τον κατέτασσε αμέσως μετά τον Jimi Hendrix και τον Duane Allman στη λίστα με τους σπουδαιότερους κιθαρίστες όλων των εποχών.

Τις δεκαετίες του ’80, του ’90 και του 2000, ο B. B. King ηχογραφούσε ολοένα και λιγότερα νέα τραγούδια. Αντ’ αυτού, αφιερώθηκε σε εμφανίσεις σε τηλεοπτικές εκπομπές, κινηματογραφικές ταινίες αλλά και ζωντανές εμφανίσεις, οι οποίες μετρούσαν 300 νύχτες κάθε χρόνο. Το 1988 δημιούργησε μια νέα γενιά θαυμαστών με την κυκλοφορία του single When Love Comes To Town, με τη συνεργασία του με το Ιρλανδικό συγκρότημα U2.

Το 2000, ο B. B. King συνεργάστηκε με τον κιθαρίστα Έρικ Κλάπτον για την ηχογράφηση του Riding With the King. Το 2003 μοιράστηκε τη σκηνή για 30 ολόκληρα λεπτά με το ροκ συγκρότημα Phish στο Νιου Τζέρσεϊ ενώ τον Ιούνιο του 2006 ο King ήταν παρόν στο Three Deuces Building στο Γκρίνγουντ του Μισισίπι για την γιορτή που έγινε προς τιμή της πρώτης του ραδιοφωνικής μετάδοσης. Έως και σήμερα, πάνω από 100 συναυλίες του έχουν μεταδοθεί από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση (τουλάχιστον ένα μέρος από αυτές) σε πολλές χώρες. Σε ηλικία των 80 ετών, στις 29 Μαρτίου 2006, ο B. B. King έπαιξε στο Hallam Arena του Σέφιλντ. Αυτή ήταν η πρώτη μέρα της αποχαιρετιστήριας περιοδείας για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ευρώπη.

Ο BB King είχε 15 παιδιά μεταξύ των οποίων και πολλά υιοθετημένα.

«Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν προβλήματα και όσο υπάρχουν προβλήματα το Μπλουζ δεν πρόκειται ποτέ να πεθάνει» είχε πει κάποτε o B.B.  King σε  συνέντευξή του.