Πέρασαν 134 χρόνια από την αιματoβαμμένη Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο. Τότε οι εργάτες ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ύπνο και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο και βελτίωση των συνθηκών εργασίας!
Η εξέγερση αυτή, ήταν μια κορυφαία στιγμή στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Τα μηνύματά της είναι και σήμερα επίκαιρα και συνεγείρουν τους εργαζόμενους όλου το κόσμου στον αγώνα για μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς ανισότητες, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Από τότε άλλαξαν πολλά. Με σκληρούς ταξικούς αγώνες και με την πρόοδο της επιστήμης και της τεχνικής και την είσοδό της στην παραγωγική διαδικασία, η ζωή της Εργατικής Τάξης και των καταπιεζόμενων στρωμάτων βελτιώθηκε. Πόλεμοι, πείνα και εκμετάλλευση όμως, μαστίζουν και σήμερα όλον τον πλανήτη. Εκατομμύρια άνθρωποι φτωχοποιούνται, σκοτώνονται και ξεριζώνονται από τις εστίες τους. Οι ιμπεριαλιστές, όπως λένε και τα συνθήματά μας: “Τη γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν”.
Παρά τη βελτίωση όμως της ζωής των εκμεταλλευόμενων τάξεων και των φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας, οι κοινωνικές αντιθέσεις μεγάλωσαν, ο παραγόμενος πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια, ενώ η εργασία ελαστικοποιείται, η ανεργία και η ανασφάλεια γιγαντώνονται, τα εργατικά, κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα συρρικνώνονται. Άλλοι σκέφτονται να αγοράσουν οικόπεδα στη σελήνη ή να κάνουν εκδρομές στο διάστημα και άλλοι δεν έχουν ένα πιάτο φαί να φάνε ή πού να κοιμηθούν το βράδυ!
Η Εργατική Τάξη στην Ελλάδα βίωσε και βιώνει στο πετσί της τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Απέναντι στη βίαιη ανατροπή της ζωής της, τα προηγούμενα χρόνια, έδωσε σκληρούς, μαχητικούς και μαζικούς αγώνες και κατάφερε να αποτρέψει τα χειρότερα. Μπορεί να μην κατόρθωσε να αλλάξει τη ροή των πραγμάτων και να διαψεύστηκαν οι ελπίδες της, απέκτησε όμως μεγάλη εμπειρία, την οποία είναι σίγουρο ότι θα τη χρειαστεί στους μελλοντικούς αγώνες, που δεν θα είναι μακριά. Όσο υπάρχει αδικία και εκμετάλλευση, τόσο ο αγώνας για ισότητα και δικαιοσύνη θα είναι πάντα επίκαιρος και αναγκαίος!
Η Εργατική Τάξη και οι Λαοί όλου του κόσμου, σήμερα, δοκιμάζονται από την πανδημία του κοροναϊού. Οι εργαζόμενοι έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων, γιατί εκτίθενται καθημερινά στον κίνδυνο, λόγω των συνθηκών εργασίας, διαμονής και διαβίωσης, της έλλειψης μέτρων προστασίας στους χώρους εργασίας, αλλά και γιατί μεγάλα τμήματά τους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτής της μάχης, χωρίς τα κατάλληλα μέσα και τον επαρκή εξοπλισμό.
Τόσο στη χώρα μας όσο και παγκοσμίως, έχουν επιβληθεί απαγορευτικά μέτρα στις μετακινήσεις και στις συναθροίσεις, που είναι μεν αναγκαία για τον περιορισμό της διασποράς της νόσου, αξιοποιούνται όμως από τις κυβερνήσεις για να λαμβάνονται αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, ανατροπής δικαιωμάτων και περιορισμού συνδικαλιστικών και δημοκρατικών ελευθεριών.
Η ελληνική κυβέρνηση, εν μέσω πανδημίας, με ΠΝΠ και με τη βουλή υπολειτουργούσα, νομοθετεί, από τη μια μεριά, αντεργατικά, αντιεκπαιδευτικά και αντιπεριβαντολογικά μέτρα και από την άλλη, ενοχοποιεί όσους αντιδρούν, με τη δικαιολογία ότι δεν σέβονται τα μέτρα προστασίας.
Η συζήτηση επίσης που διεξάγεται σ’ όλο τον κόσμο, αυτή την περίοδο, από τους απολογητές του νεοφιλελευθερισμού, για να επανέλθουμε στην κανονικότητα και να τερματιστεί η καραντίνα, στο όνομα του περιορισμού δικαιωμάτων, είναι όχι γιατί κόπτονται γι’ αυτά, αλλά γιατί στο δίλημμα Υγεία ή Χρήμα επιλέγουν τη διατήρηση των κερδών πάνω στην εκατόμβη των νεκρών της Εργατικής Τάξης, των φτωχών και των κατατρεγμένων αυτού του κόσμου!
Μπορεί, μέσα σε τρεις μήνες να κατέρρευσαν, στη συνείδηση των ανθρώπων, οι μύθοι του νεοφιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς, του περιορισμού του κράτους και των ιδιωτικοποιήσεων και να αναδείχτηκε η αναγκαιότητα της ύπαρξης και της ενίσχυσης του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των αγαθών, όπως της Υγείας, της Πρόνοιας και της Ασφάλισης, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι στην επόμενη περίοδο τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους.
Αυτοί που σήμερα ομνύουν στο δημόσιο σύστημα Υγείας και τον κοινωνικό ρόλο του κράτους, θα είναι οι πρώτοι που θα τα ξεχάσουν όλα, για να επιβάλλουν νέα, πιο βάρβαρα, μέτρα και μειώσεις μισθών. Ακόμα και σήμερα, αντί να στελεχώσουν το δημόσιο σύστημα υγείας, με μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και αντί να επιτάξουν τις ιδιωτικές, ενισχύουν τους κλινικάρχες και προσλαμβάνουν με το σταγονόμετρο προσωπικό με ελαστικές εργασιακές σχέσεις!
Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι και νέες…
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία, είναι απεργία. Αυτή τη μέρα να “νεκρώσουν” τα πάντα. Να μην εργαστούμε πουθενά, ούτε από το σπίτι με την τηλεργασία. Το “μάρμαρο” δεν θα το πληρώσουμε πάλι εμείς. Να βγούμε από την “καραντίνα” της αδράνειας και να απαιτήσουμε:
– Ενίσχυση του ΕΣΥ. Στελέχωση όλων των ΜΕΘ και αύξηση του αριθμού τους. Επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μαζικά και δωρεάν τεστ για τον κοροναϊό σε όλο το λαό.
– Απαγόρευση των απολύσεων ή της βλαπτικής μεταβολής των συμβάσεων εργασίας, στις επιχειρήσεις που αναστέλλουν τη λειτουργία τους, λόγω των μέτρων αντιμετώπισης τη πανδημίας και καταβολή των μισθών από το κράτος.
– Εργασία για όλους και όλες, με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας. Δραστική μείωση των ωρών και των ημερών εργασίας, χωρίς μείωση των μισθών και των δικαιωμάτων μας.
– Κατάργηση όλων των μορφών της ελαστικής και ενοικιαζόμενης εργασίας και επαναφορά των ΣΣΕ και της σταθερής εργασίας, πλήρους απασχόλησης, σε Ιδιωτικό και Δημόσιο Τομέα.
– Μείωση των χρόνων εργασίας και των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των συντάξεων και όλων των κοινωνικών επιδομάτων και καταβολή επιδόματος ανεργίας σε όλους τους ανέργους και για όσο διάστημα είναι άνεργοι και αύξησή του στο 80% του βασικού μισθού.
– Μαζικές προσλήψεις στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας και των Κοινωνικών Υπηρεσιών του κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης και στους κλάδους της εφοδιαστικής αλυσίδας, του ηλεκτρονικού εμπορίου, της καθαριότητας κ.λπ., με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης.
– Αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, με την ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας και της μεταποίησης, καθώς και παραδοσιακών βιομηχανικών κλάδων. Η οικονομία δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στις υπηρεσίες και τον τουρισμό – επισιτισμό και να είναι ευάλωτη σε μια παγκόσμια κρίση.
Εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, άνεργοι, νέοι και νέες…
Ενωμένοι και αποφασισμένοι να πάρουμε τις τύχες στα χέρια μας. Είμαστε πολλοί και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Μπορούμε να είμαστε οι νικητές!
Φέτος γιορτάζουμε την Εργατική Πρωτομαγιά και τηρούμε όλους τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας. Με κορυφαία στιγμή τις κινητοποιήσεις για την ενίσχυση του ΕΣΥ, στις 28 Απρίλη, που οργανώνεται από την ΟΕΝΓΕ και τα σωματεία στο χώρο της Υγείας, η μέρα αυτή να είναι μέρα πανεργατικής δράσης σε όλους τους χώρους δουλειάς, αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κάθε χώρος και τιμώντας μ’ αυτόν τον τρόπο παντού τους νεκρούς που έδωσε η τάξη μας στον αγώνα για την κοινωνικής της απελευθέρωση.
Για την Παρασκευή 1η Μάη 2020 καλούμε τα τοπικά σωματεία, τους συνδικαλιστές και τους εκπροσώπους των τοπικών συλλογικοτήτων, να οργανώσουν συμβολικές δράσεις σ’ όλες τις κεντρικές πλατείες των Δήμων της Αττικής, της Θεσσαλονίκης και των πρωτευουσών των νομών, τιμώντας μ’ αυτόν τον τρόπο την Εργατική Πρωτομαγιά.
