Αναδημοσίευση από το Φιλμ Νουάρ
Οφείλω να ομολογήσω πως η παρούσα κυβέρνηση αποτελείται από άνδρες σοφούς, αδιαμφισβήτητου ευφυΐας, έχοντες πλήρη επιστημονική κατάρτιση –συνήθως σε περισσότερα του ενός αντικειμένου- απολύτως ενημερωμένους και, κυρίως, εγνωσμένης προσήλωσης στη Δημοκρατία.
Εις εξ αυτών είναι ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος εκτός των συντριπτικών επιχειρημάτων που χρησιμοποιεί εναντίον των αντιπάλων του, έχει την ικανότητα να εφευρίσκει επιχειρήματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Αυτός ο οδοστρωτήρας του πνεύματος, λοιπόν, αποστομώνει όλους εκείνους που θέλουν το κακό της πατρίδας, αντιτιθέμενοι στη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Εν γνώσει του ψεύδεται, όταν υποστηρίζει πως με τη λειτουργία των μεταλλείων θα «ανοίξουν» 5.000 θέσεις εργασίας, πως οι μισθοί θα αγγίζουν κατά μέσο όρο τα 1.000 ευρώ ενώ η χώρα θα εισπράττει κάθε χρόνο 400 εκατομμύρια από φόρους.
Βέβαια, ο κυρ-Άδωνις, ο οποίος τόσο πολύ αγαπάει την πατρίδα του, εν αντιθέσει με τους οικολογίζοντες αναρχοκομουνιστές, προαιώνιους εχθρούς του έθνους, ανάμεσα στις πολλές ικανότητές του, γνωρίζει και την τέχνη της απόκρυψης. Επί παραδείγματι, δεν μας λέει για την πρόθεση της καναδικής εταιρίας να αιτηθεί την υπαγωγή της στο νόμο Ν.Δ. 2687 του 1953, με βάση τον οποίο οποιαδήποτε νέα κυβέρνηση δε θα έχει τη δυνατότητα ούτε να την αποπέμψει αλλά ούτε και να αυξήσει το χαμηλό φορολογικό της συντελεστή του, που καθορίζεται στα 10%, για μια δεκαετία. Κάτι σε αποικιοκρατία μου φέρνει, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.
Ούτε για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις μας λέει ο φωτεινός παντογνώστης της κυβέρνησης. Υποστηρίζει πως για την εξόρυξη του μεταλλεύματος δε θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο, αλλά η νέα μέθοδος της ακαριαίας τήξης. Κανείς όμως δε μας λέει πως η μέθοδος αυτή βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο. Κι αυτό είναι ένα από τα σημεία που διαφωνούν οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και όσοι άνθρωποι βλέπουν το περιβάλλον ολιστικά, και όχι, ως κάτι που αφορά μόνον τις τοπικές κοινωνίες.
Φυσικά κανείς δε θυμάται την υπουργό Περιβάλλοντος, κ. Μπιρμπίλη, η οποία είχε αρνηθεί να χορηγήσει άδεια στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Κάτι που έκανε με ταχύτητα φωτός –εντός ενός μήνα- ο διάδοχος της στο υπουργείο, κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου! Ναι, ναι, ο γνωστός κ. Παπακωνσταντίνου!
Όταν, λοιπόν, η πλειοψηφία των κατοίκων στην περιοχή αντιδρά, κάνοντας χρήση του δημοκρατικού του δικαιώματος, η κυβέρνηση των φωστήρων δημοκρατών, λειτουργεί ως ντίλερ της εταιρίας και αρνείται να θέσει το ζήτημα σε διαβούλευση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Κι όταν η αντίδραση μετατρέπεται σε μαχητικό κίνημα εναντίον της λειτουργίας των μεταλλείων, απαντά με βία και καταστολή.
Το περασμένο Σάββατο, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη μία μεγαλειώδης διαδήλωση εναντίον των μεταλλείων. Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν τους δρόμους της πόλης, απαιτώντας ένα καθαρό περιβάλλον για τα παιδιά τους. Τα λαλίστατα μνημονιακά ΜΜΕ, τήρησαν σιγήν ιχθύος. Το γεγονός αυτό δε συνέβη ποτέ. Κι όσοι βρεθήκαν εκεί ήταν αόρατοι άνθρωποι.
Η ανεξάρτητη δημοσιογραφία υπέστη ακόμη μία ήττα. Και μαζί με αυτήν, και η διαρκώς συρρικνούμενη Δημοκρατία μας, την οποία έχουν αναλάβει να προασπίσουν οι δύο κολοσσοί της κυβέρνησης, κ.κ. Δένδιας και Βορίδης.
