Εδώ και πολλές δεκαετίες συμπολίτες μας Ρομά ζουν περιθωριοποιημένοι στον Ξηριά έξω από τη Λαμία κάτω από άθλιες συνθήκες, ακούγοντας ευχολόγια και εισπράττοντας προεκλογικές υποσχέσεις για λύση του στεγαστικού τους προβλήματος από τη δημοτική αρχή.
Χτες προσπάθησαν να επιστρέψουν στον καταυλισμό του Ξηριά από τον οποίο είχαν απομακρυνθεί για να ‘καθαριστεί ο χώρος και ο Δήμαρχος Λαμίας παρέταξε την αστυνομία να τους εμποδίσει με τη βία. Όταν την άλλη μέρα αντιπροσωπεία των Ρομά πήγαν στο Δημαρχείο να διαμαρτυρηθούν διεκδικώντας μια θέση κάτω από τον ουρανό για να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους, αντιμετωπίστηκαν με αυτόφωρες συλλήψεις. Ο Δήμαρχος Λαμίας κ. Κοτρωνιάς επιδεικνύοντας σκληρή στάση επιμένει στην απόφαση του να μην τους επιτρέψει να επανεγκατασταθούν στον Ξηριά , προτείνοντας τους το χώρο της Καμηλόβρυσης για εγκατάσταση.
Η υποκρισία και η αναλγησία σε όλο της το μεγαλείο! Γιατί η Καμυλόβρυση, είναι ένας ακατάλληλος χώρος μακριά από κατοικημένη περιοχή, χωρίς υποδομές ( όσο κι αν διατυμπανίζουν το αντίθετο) και έχει απορριφθεί από τους Ρομά εδώ και χρόνια. Το ζητούμενο δεν είναι πως θα απομονώσουμε τους Ρομά σε ένα γκέτο μακριά από την πόλη…Η λογική βέβαια της δημοτικής αρχής είναι όσο πιο μακριά από εμάς βρίσκονται τόσο πιο καλά. Άραγε τόσα χρόνια δεν θα μπορούσε να αγοράσει ο Δήμος κάποιο οικόπεδο πλησίον της πόλης όπως ζητούν οι ίδιοι οι ρομά και να φτιάξει μερικές εργατικές κατοικίες, όταν μάλιστα υπήρχαν σχετικά κονδύλια από την ΕΕ;
«Η λύση της Καμυλόβρυσης είναι προσωρινή», δήλωσε ο Δήμαρχος Λάμιας κ. Κοτρωνιας ‘γιατί υπάρχει το πρόγραμμα αυτοστέγασης των Ρομά από το οποίο μπορούν να επωφεληθούν και να φτιάξουν μόνοι τους το σπίτι τους».
Εδώ πλέον η υποκρισία γίνεται θράσος! Πράγματι από το ευρωπαϊκό αυτό πρόγραμμα επωφελήθηκαν σε πρώτη φάση γύρω στις 50 οικογένειες Ρομά και πήραν δάνεια 60.000 ευρώ, φτιάχνοντας τα σπίτια τους κυρίως στην περιοχή της Ανθήλης.
Στη δεύτερη φάση όμως, εύκολα ξεχνά η Δημοτική Αρχή ότι για πάνω από ένα χρόνο κρατούσαν οι Υπηρεσίες της τις αιτήσεις των δανείων στο συρτάρι, υποκύπτοντας σε διάφορες πιέσεις που δεν ήθελαν άλλους Ρομά να εγκατασταθούν στη γειτονιά τους…
Κι όταν μετά από διαμαρτυρίες οι καταστάσεις των δικαιούχων Ρομά εστάλησαν και ήρθαν οι εγκρίσεις των πολυπόθητων 53 δανείων, οι δικαιούχοι ήρθαν αντιμέτωποι με την άρνηση όλων των Τραπεζών της περιοχής μας να τους δανειοδοτήσουν (άρνηση χρηματοδότησης που έγινε πολύ πριν την οικονομική κρίση και την πιστωτική στενότητα των τραπεζών). Η άρνηση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχετη με τις πιέσεις και συστάσεις τοπικών παραγόντων προς τις Τράπεζες για παρεμπόδιση των Ρομά να πάρουν τα εγκεκριμένα αυτά δάνεια σαν συνέπεια των ρατσιστικών αντιδράσεων μερίδας της τοπικής κοινωνίας σε περιοχές που εγκαταστάθηκαν τσιγγάνοι.
Το θέμα μάλιστα της κωλυσιεργίας των Τραπεζών να χορηγήσουν τα δάνεια με διάφορες προφάσεις με ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στη Βουλή . Παρά την σαφή απάντηση του Υπουργείου ότι η χρηματοδότηση είναι εξασφαλισμένη και τα δάνεια είναι εγγυημένα από το Ελληνικό Δημόσιο και θα πρέπει να δοθούν αν τηρούνται οι όροι καταλληλότητας των κατοικιών μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί ούτε ένα από τα 53 εγκεκριμένα δάνεια στην περιοχή μας!
Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε και να τα προσπερνάμε με τόση ευκολία Φυσικά είναι κατανοητό ότι υπάρχουν υπαρκτά προβλήματα στην διαδικασία κοινωνικής ένταξης των Ρομά. Τα κοινωνικά προβλήματα όμως δεν λύνονται -αντίθετα οξύνονται-με αστυνομική βία και πολιτικές διακρίσεων. Χρειάζεται προσπάθεια αλληλοκατανόησης, στήριξης με κατάλληλες κοινωνικές πολιτικές και δημιουργία κατάλληλων υποδομών που θα εξασφαλίζουν τους όρους μιας ανθρώπινης διαβίωσης σε μια ευπαθή κοινωνική ομάδα όπως είναι οι Ρομά.
