Μια νέα «Καμηλόβρυση», αλλά σε χειρότερη μορφή εξελίσσεται εδώ και μια περίπου βδομάδα στην περιοχή του δήμου της Αταλάντης. Προφανώς η εκεί δημοτική αρχή ζήλεψε τη «δόξα» του Δήμου Λαμίας και αποφάσισε στην ουσία  να εξορίσει τους ρομά  σε ένα βουνό χωρίς ασφαλτοστρωμένο δρόμο, νερό, ρεύμα, σπίτια (έστω και παλιά λυόμενα, όπως στην περίπτωση της Καμηλόβρυσης) δια της βίας  (αστυνομική και δημοτική).

Οι ρομά   που ζούσαν εδώ και δεκαετίες σε καταυλισμό  δίπλα στον δρόμο Αταλάντης-Κυπαρισσίου ήταν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και παροχή νερού και αποχέτευση , αφού με απόφαση της Δημοτικής Αρχής τους «απαγόρευαν τον ηλεκτροφωτισμό και την εγκατάσταση δικτύου ύδρευσης».  Η Δημοτική αρχή πριν από τρία περίπου χρόνια αποφάσισε να  μετακινήσει τον καταυλισμό των ρομά χωρίς όμως να έχει φροντίσει να εξασφαλίσει ένα χώρο μετεγκατάστασης  με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης.   Οι ρομα αρνήθηκαν να εγκατασταθούν σε ένα    νέο «γκέτο», μια υποβαθμισμένη περιοχή που βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα έξω από την Αταλάντη, «στη μέση του πουθενά»  χωρίς πρόσβαση σε κάποια αγορά, σχολείο, γιατρούς, Κέντρο Υγείας.  Επι πλέον  η επιλεγείσα περιοχή δεν εξασφαλίζει καμιά προστασία λόγω της δύσκολης πρόσβασης , ειδικά για τους ηλικιωμένους και τα μικρά παιδιά, σε περίπτωση πυρκαγιάς, παγετού, πλημμύρας . Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις η Δημοτική αρχή αφού δεν φρόντισε να κατασκευάσει ούτε λυόμενα σπίτια για τη στέγαση τους,   έδωσε στους ρομά κάποια οικοδομικά υλικά για να φτιάξουν μόνοι τους σπίτια.

Για το θέμα έγιναν ερωτήσεις στη Βουλή και στην Ευρωβουλή  και υπήρξαν καταδικαστικές αποφάσεις από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ελσίνκι.  Η υπόθεση χρόνιζε καθώς οι ρομά αρνούνταν να μετεγκατασταθούν στη συγκεκριμένη περιοχή και η δημοτική αρχή δεν ενδιαφέρονταν για κάποια εναλλακτική λύση . Την περασμένη εβδομάδα η Δημοτική αρχή καταπαντώντας  τα θεμελιώδη δικαιώματα μιας ευπαθούς κοινωνικής ομάδας  αποφάσισε να  μεταφέρει τους ρομά χωρίς τη θέληση τους και με τη χρήση αστυνομικής βίας σε ένα  χώρο πραγματικής «εξορίας». Αξίζει να σημειωθεί ότι το απαράδεκτο αυτό γεγονός κάλυψε ένα πέπλο σιωπής από τους τοπικούς φορείς, την τοπική κοινωνία  και τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης.