Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Μιχάλης Λυμπεράτος, Ιστορικός-διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με θέμα:  ‘Αρης Βελουχιώτης: Η «ψυχή βαθειά» της Αντίστασης (video).

Ομιλία Μιχάλη Λυμπεράτου

Παράλληλα λειτουργούσε έκθεση αντιστασιακού υλικού για τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ  και αρχειακού υλικού από την αντιστασιακή οργάνωση ΠΣΑΕΕΑ- Παράρτημα Φθιώτιδας.

Το συγκινητικό ποίημα που έγραψε  η μητέρα του ΑΡΗ Αγλαΐα Κλάρα διάβασε ο ηθοποιός Θανάσης  Μιχαηλίδης ενώ υπήρχε προβολή  βίντεο με εικόνες από τη δράση του ΑΡΗ και του ΕΛΑΣ .

Στη συνέχεια η Χαρά Παρμενοπούλου διάβασε  αποσπάσματα από το βιβλίο της  «Εν Λαμία, για τον ΑΡΗ και τους ανυπόταχτους καπετάνιους», ένα χρονικό  το οποίο αναφέρεται σε  ημερομηνίες σταθμούς για αντιστασιακά γεγονότα  στα οποία σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε ο ΑΡΗΣ  και  περιλαμβάνει αρχειακό υλικό από επετειακές εκδηλώσεις για την Εθνική Αντίσταση και την δράση της ΠΣΑΕΕΑ Φθιώτιδας.

Στόχος του χρονικού αυτού είναι να ριχτεί φως σε σημαντικές στιγμές του εαμικού κινήματος στην περιοχή μας που σιγά- σιγά σκεπάζει η λήθη του χρόνου ή φτάνουν σε μας διαστρεβλωμένα και απονευρωμένα από το ουσιαστικό τους περιεχόμενο που είναι οι διαχρονικές αξίες και τα οράματα της Εαμικής Αντίστασης για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΛΑΪΚΉ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Ομιλία Χαράς Παρμενοπούλου

Η εκδήλωση έκλεισε με ένα απόσπασμα από την ομιλία που εκφώνησε ο αντιστασιακός  Γιώργος Χουλιάρας-Περικλής  για τη ζωή και τη δράση του ΑΡΗ κατά την διάρκεια των Φθιωτικών 1984:

Με αυτά τα λόγια περιγράφει τον ΑΡΗ ο Γιώργος Χουλιάρας-Περικλής:

Δε θα σας μιλήσω στη καρδιά να σας ενθουσιάσω, για να με χειροκροτήσετε, έλεγε ο ΑΡΗΣ την πρώτη εποχή, μιλώντας στα χωριά απ’ τον άμβωνα της εκκλησίας είτε το κεφαλόσκαλο του σχολείου, θα σας μιλήσω στο μυαλό με την ψυχρή λογική, τη γλώσσα της αλήθειας για να σας βάλω σε σκέψη. Θα σας αραδιάσω όλες τις δυσκολίες τα εμπόδια, αλλά και τους κινδύνους που έχουμε να αντιμετωπίσουμε καθώς και τις θυσίες που θα χρειαστεί να δώσουμε από τώρα μέχρι να ελευθερωθούμε. Γιατί η λευτεριά δεν χαρίζεται κατακτιέται με κόπους, με θυσίες, με αίμα. Θα σας πω αυτά που πρέπει να σκέφτεστε, να προετοιμάζεστε και από τώρα να παίρνετε τα μέτρα σας.
Αύριο θα έρθουν οι Ιταλοί και θα κάψουν τα σπίτια. Κι όσο η αντίσταση η δική μας θα ανεβαίνει θα κάψουν όλο το χωριό. Θα δείρουν, θα ατιμάσουν, θα σας πάρουν τα ζώα. Θα πάρουν ομήρους και θα σκοτώσουν. Έτσι έκαναν και οι Τούρκοι μέχρι που ήρθε το ’21 και οι Έλληνες πήραν τα καριοφίλια, ξεσηκώθηκαν στο ποδάρι σαν ένας άνθρωπος και τους κυνήγησαν. Τώρα αρχίζει το δικό μας ’21. Χρειάζεται να αρχίσουμε τον αγώνα σήμερα, πριν ο κατακτητής προλάβει να μας εξαντλήσει από την πείνα. Αύριο θα είναι αργά, γιατί ούτε να σκεφτούμε θα μπορούμε ούτε και όπλο να κρατήσουμε και τούτος ο κατακτητής είναι χειρότερος από τους Τούρκους. Έχει σκοπό να μας εξουθενώσει σαν λαό και να μας εξαφανίσει από το χάρτη σαν Έθνος.

Όποιος σταυρώνει τα χέρια και περιμένει να πέσει η πίττα να χορτάσει πεθαίνει από τη πείνα. Όποιος σκύβει το κεφάλι του και περιμένει να τον σφάξει ο Αγάς για να αγιάσει αυτός πεθαίνει σα δούλος. Εκείνοι που με την θέληση τους υποτάσσονται και εξυπηρετούν τον κατακτητή είναι προδότες της πατρίδας. Και εκείνος που περιμένει και πιστεύει θα έρθει η λευτεριά με προσευχές και ξόρκια, διαόλους και λιβάνια, αυτός είναι άξιος της τύχης του.
Στο πόλεμο μια αρχή ισχύει: Ο θάνατος σου ή η ζωή μου. Πόλεμος στον πόλεμο κι όποιος πεθαίνει πολεμώντας για τα ιδανικά του, για τη λευτεριά της πατρίδας του πεθαίνει περήφανα σαν Έλληνας.
Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ μας, ότι μας χώριζε στο παρελθόν. Στην πάντα μεμψιμοιρίες και οι γκρίνιες. Ας μπούμε όλοι στην καινούργια φιλική εταιρεία, το ΕΑΜ.  Ας στρατευτούμε όλοι σε αυτή τη μεγάλη πανστρατιά του έθνους που μας δείχνει το δρόμο του αγώνα για την τιμή και τη λευτεριά, την ανεξαρτησία και την προσοχή του τόπου. Και ας προσφέρουμε ο καθένας κατά δύναμη τις υπηρεσίες μας στην υπόθεση του ιερού αγώνα που ξεκινήσαμε.
Τα καμένα σπίτια, άμα λευτερωθούμε θα τα φτιάξουμε καλύτερα από πριν και τα καμένα χωριά θα τα ξαναχτίσουμε σε καλύτερους πλουσιότερους τόπους. Ενώ στην παλιά τους τοποθεσία θα βάλουμε μια πινακίδα που θα γράφει: Διαβάτη που περνάς μάθε ότι εδώ ήταν κάποτε η …. και ο σύγχρονος ποιητής, θα γράψει για να διαβάζουν τα παιδιά μας, όπως διαβάζουμε εμείς για τα Ψαρρά: Στην Ψαρών την ολόμαυρη ράχη περπατώντας η δόξα μονάχη μελετά τα λαμπρά παλληκάρια …. Για να συνεχίζεται η ιστορία.
Αν σκύψουμε το κεφάλι, όλους μας περιμένουν οι στέπες στη Σοβιετική Ρωσία, στο Ανατολικό Μέτωπο να αφήσουμε εκεί τα κόκκαλα μας, κι άλλους τα σκλαβοπάζαρα στην Ιταλία και τη Γερμανία, ενώ τα παιδιά μας θα γίνουν γενίτσαροι.