«Όλοι στη μάχη για να ανατραπεί το αντεργατικό τερατούργημα, να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι, να διεκδικήσουμε πραγματικά σύγχρονα δικαιώματα, σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, περισσότερη ζωή» τονίζει με ανακοίνωση της η Επιτροπή Αν. Στερεας και Εύβοιας του ΚΚΕ.
Κάλεσμα σε κάθε Συνδικάτο, κάθε εργαζόμενο, συνδικαλιστή, Επιτροπή Αγώνα να συμμετάσχει μαζικά και μαχητικά στα συλλαλητήρια των Συνδικάτων και Ομοσπονδιών την Πέμπτη 13 Μάη σε όλες τις πόλεις και στην Αθήνα στις 19.00 στα Προπύλαια απευθύνει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ. Στην Αθήνα, τα Συνδικάτα καλούν σε συλλαλητήριο σήμερα Πέμπτη 13 Μάη, στις 7 μ.μ., στα Προπύλαια, ενώ κλιμακώνουν τον αγώνα τους ενάντια στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά που κατατέθηκε στη βουλή.
H Ανακοίνωση της Επιτροπής Αν. Στερεάς και Εύβοιας του ΚΚΕ για το νομοσχέδιο για τα εργασιακά και τη συνέντευξη Χατζηδάκη
Σήμερα, ο κ. Χατζηδάκης δεν έδωσε συνέντευξη Τύπου, εξέδωσε “πολεμικό ανακοινωθέν” εναντίον των εργαζομένων, των οικογενειών τους και των δικαιωμάτων τους.
Το τερατούργημα που επί 3 ώρες παρουσίαζε, ικανοποιεί τα πιο “τρελά όνειρα” της μεγαλοεργοδοσίας, δίνοντάς της νέα ισχυρά όπλα δίπλα σ’ αυτά που προϋπήρχαν και νομοθέτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Δεν δίνει “δύναμη στον εργαζόμενο”, όπως ισχυρίζεται, αλλά “παντοδυναμία στον εργοδότη”.
Το κεφάλαιο είναι αυτό που θα ωφεληθεί:
–Από τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με την κατάργηση του 8ώρου και τις απλήρωτες υπερωρίες. Δυναμώνει η εκμετάλλευση, δίνοντας “γην και ύδωρ” στις επιχειρήσεις να μεταχειρίζονται τους εργαζόμενους σαν “ομιλούντα εργαλεία”, να εργάζονται όποτε, όσο και όταν τους χρειάζεται η εργοδοσία και παράλληλα να αυξάνεται κατακόρυφα η απλήρωτη εργασία.
–Από τη γενίκευση της εργασίας τις Κυριακές σχεδόν στο σύνολο των κλάδων. Την ίδια ώρα που με θράσος επικαλείται την 4ημερη εργασία, τις γονικές παροχές και τα δικαιώματα των μητέρων, δίνοντας τάχα στους εργαζόμενους τις “Παρασκευές”, απελευθερώνει την κυριακάτικη εργασία, αρπάζει τη μοναδική μέρα ξεκούρασης κάθε εργατικής-λαϊκής οικογένειας.
–Από την αύξηση του ανώτατου ορίου των υπερωριών κατά 25% και του κατώτερου κατά 50%. Δίνεται επιπλέον κίνητρο στις επιχειρήσεις αντί για νέες θέσεις εργασίας να ξεζουμίζουν με υπερεργασία και υπερεκμετάλλευση τους εργαζομένους.
–Από την προσπάθεια να απαγορευτεί τυπικά και ουσιαστικά ο ίδιος ο χαρακτήρας της συνδικαλιστικής οργάνωσης και το δικαίωμα στην απεργία, με ασφυκτικούς όρους και προϋποθέσεις, με τη μετατροπή του προσωπικού ασφαλείας σε “ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία”. Επιδιώκουν να αλυσοδέσουν τους εργαζόμενους, να κυριαρχήσει η “σιωπή νεκροταφείου” σε κάθε κλάδο. Ξεμοναχιασμένοι και απροστάτευτοι από συλλογικές συμβάσεις να γίνονται οι εργαζόμενοι εύκολη λεία στα νύχια των επιχειρηματικών ομίλων.
–Από το γενικευμένο ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και το πογκρόμ που θα εξαπολυθεί απέναντι στην αγωνιστική συνδικαλιστική δράση.
–Απ’ την κατάργηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και την υποβάθμιση των ελεγκτικών μηχανισμών σε δήθεν “ανεξάρτητες αρχές”, κλείνοντας το μάτι στην εργοδοσία να σμπαραλιάσει τα πάντα, καθώς δεν θα υπάρχει κανένας πολιτικά υπόλογος.
Αυτά και άλλα πολλά, εξίσου προκλητικά, για τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων, περιέχονται στο “έκτρωμα Χατζηδάκη”, που προσπαθεί να το πλασάρει ως “σύγχρονο” και ως “ελεύθερη επιλογή” του εργαζόμενου. Είναι τεράστιο ψέμα και πρόκληση. Με το νομοσχέδιο-έκτρωμα η ελευθερία του εργαζόμενου τελειώνει στις πύλες και στις πόρτες των χώρων δουλειάς, στην έναρξη κάθε βάρδιας.
Στην πραγματικότητα ο εργαζόμενος θα βρίσκεται κάτω από ένα καθεστώς διαρκών πιέσεων και εκβιασμών, προκειμένου να αποδεχτεί όλες τις σύγχρονες μορφές και τους μηχανισμούς εκμετάλλευσης, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις δεν θα έχει ούτε καν αυτό το τυπικό δικαίωμα της επιλογής.
Η επίκληση απ’ τη μεριά του υπουργού των Οδηγιών της ΕΕ και όσων υπέγραψαν οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, δεν αθωώνει ούτε αλλάζει τον βαθιά αντεργατικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου. Αντίθετα, πιστοποιεί ότι αυτή η επίθεση εξελίσσεται βήμα – βήμα, με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, την οποία έρχεται ν’ απογειώσει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ.
Απέναντι σ’ αυτόν τον πόλεμο, που κήρυξε η κυβέρνηση, η ΕΕ και το κεφάλαιο στην εργατική τάξη, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. Όλοι στη μάχη για να ανατραπεί το αντεργατικό τερατούργημα, να καταργηθούν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι, να διεκδικήσουμε πραγματικά σύγχρονα δικαιώματα, σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο, 7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο, περισσότερη ζωή.
Η ελπίδα βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής, στο μαζικό, ενωτικό, ταξικό αγώνα.
Όλες και όλοι αύριο στα συλλαλητήρια των συνδικάτων στην Αθήνα και σε όλες τις μεγάλες πόλεις.
KKE- Επιτροπή Αν. Στερεάς και Εύβοιας
ΚΚΕ: Οι έξι μύθοι του Κωστή Χατζηδάκη για το εργασιακό νομοσχέδιο
1ος μύθος: Είναι προς το συμφέρον των εργαζομένων η “διευθέτηση του χρόνου εργασίας”
Το μέτρο δεν ικανοποιεί τους εργαζόμενους, αλλά τις επιχειρήσεις, ώστε να μπορούν να «απασχολούν» τους εργαζόμενους όποτε, όσο και όταν τους έχουν ανάγκη. Το ξεχαρβάλωμα του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας σημαίνει και ξεχαρβάλωμα της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους, εκτός από τη μεγάλη επιβάρυνση και φθορά στην υγεία τους. Η «διευθέτηση» δεν αφορά μια μέρα, αλλά τον συνολικό ετήσιο χρόνο εργασίας. Οι εργαζόμενοι που δουλεύουν 10ωρο χάνουν το δικαίωμα στον ελεύθερο χρόνο, απορρυθμίζεται η οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή. Ο εργαζόμενος μετατρέπεται σε ένα «ομιλούν εργαλείο», που ζει για να δουλεύει και όχι το αντίθετο, αφού σπαταλά 10 – 12 ώρες καθημερινά στη δουλειά και στις μετακινήσεις από και προς το χώρο εργασίας του, με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο για ανάπαυση, πόσο μάλλον για ψυχαγωγία, κοινωνική και συνδικαλιστική δραστηριότητα.
2ος μύθος: Η κυβέρνηση νομοθετεί την 4μερη εργάσιμη εβδομάδα
Για να δουλέψει κάποιος εργαζόμενος 4ήμερο για κάποια περίοδο μέσα στον χρόνο, θα πρέπει την περίοδο που θα ισχύει το 10ωρο να ξεθεώνεται δουλεύοντας 50 ώρες το 5ήμερο ή 60 ώρες το 6ήμερο τη βδομάδα. Αφού η κυβέρνηση αποφάσισε να «πουλήσει τρέλα», γιατί δεν καθιερώνει τριήμερη εργασία, με 14 ώρες δουλειάς τη μέρα;
3ος μύθος: Η αλλαγή στο χρόνο εργασίας θα γίνει με «εθελοντική» συμφωνία του εργαζόμενου
Οι αναφορές στη δήθεν εθελοντική επιλογή της 10ωρης εργασίας αποτελούν “ανέκδοτο”. Το διευθυντικό δικαίωμα έχει ήδη τα χαρακτηριστικά των εκβιασμών, των απειλών και της απόλυσης. Σε συνθήκες πλέον που ο εργαζόμενος ατομικά θα προσπαθεί να βρει το δίκιο του ή να αρνηθεί τις εργοδοτικές αξιώσεις, η κάθε αναφορά σε εθελοντική συναίνεση του εργαζόμενου αποτελεί πρόκληση και γεννά οργή.
4ος μύθος: Η ηλεκτρονική κάρτα εργασίας θα αποκαλύπτει την πραγματική υπερωριακή απασχόληση
Η κοροϊδία πάει σύννεφο. Αν όντως η λύση στη “μαύρη” εργασία ήταν η ψηφιακή κάρτα, τί τους εμπόδιζε μέχρι σήμερα να την εφαρμόσουν για την αδήλωτη εργασία, χωρίς φυσικά να καταργείται το 8ωρο; Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν την απάντηση. Σήμερα το 8ωρο και το 5ήμερο παραβιάζονται. Γι’ αυτό λοιπόν και η κυβέρνηση το καταργεί, για να μπορούν νόμιμα οι εργοδότες να παρεμβαίνουν στο ωράριο και τους όρους εργασίας χωρίς τα τυπικά εμπόδια του νόμου.
5ος μύθος: O νέος συνδικαλιστικός νόμος στοχεύει στην “εξυγίανση” του συνδικαλιστικού κινήματος
Τα συνδικάτα έχουν καταστατικά και λογοδοτούν στα μέλη τους και όχι στην κυβέρνηση και την εργοδοσία. Δεν έχει κανέναν ρόλο η κυβέρνηση να παρεμβαίνει και να καθορίζει την εσωτερική τους λειτουργία. Την κυβέρνηση δεν την νοιάζει η “εξυγίανση” των συνδικάτων. Άλλωστε, τα κυβερνητικά κόμματα χρόνια τώρα στηρίζουν τις διάφορες συνδικαλιστικές “μαφίες” και τους “ανθρώπους” της μεγαλοεργοδοσίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Αντιθέτως υψώνει νέα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση.
Η εφαρμογή της εξ αποστάσεως ψηφοφορίας (ηλεκτρονικά) για την πραγματοποίηση απεργίας, η οποία θα συνδυάζεται με την υποχρεωτική συμμετοχή του 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών του πρωτοβάθμιου συνδικάτου (μέτρο που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ), έχει στόχο να γίνουν οι χώροι δουλειάς “νεκροταφεία” και η φυσική παρουσία στα σωματεία και τις συνελεύσεις παρελθόν.
Οι διατάξεις του νομοσχεδίου στερούν από τα συνδικάτα την ελεύθερη και δημοκρατική λειτουργία. Υποχρεώνονται να παραδώσουν στο υπουργείο Εργασίας τα μητρώα των μελών τους, ως προϋπόθεση για την υπογραφή ΣΣΕ. Το μέτρο αυτό συνιστά ανοιχτή παρεμπόδιση της οργάνωσης των εργαζομένων, όταν μάλιστα απολύονται καθημερινά εργαζόμενοι για τη συνδικαλιστική τους δράση.
6ος μύθος: Το προσωπικό ασφαλείας θα διασφαλίζει την ελάχιστη εγγυημένη λειτουργία τους και θα προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών
Αυτή η υποχρέωση των εργαζομένων πρέπει να εκπληρώνεται πέρα και από το «προσωπικό ασφαλείας» που έτσι κι αλλιώς υπάρχει και σήμερα. Επομένως, η υποχρέωση για εργασία τη μέρα της απεργίας αντικειμενικά καταλαμβάνει ένα πολύ μεγάλο μέρος του προσωπικού. Η κυβέρνηση προωθεί τη μετατροπή της απεργίας σε μια συμβολική πράξη, ζηλεύοντας προφανώς εκείνες τις χώρες, όπου ο «απεργός» δουλεύει κανονικά φορώντας …ένα περιβραχιόνιο. Στόχος είναι να απονευρώσει την απεργία, το πιο σημαντικό “όπλο” που έχει ο εργαζόμενος στον αγώνα του.
Θα παρέχεται η δυνατότητα στον εργοδότη να διεκδικήσει αποζημίωση από τους απεργούς και τα συνδικάτα σε περίπτωση που μια κινητοποίηση κριθεί «παράνομη», «καταχρηστική» ή και τα δύο. Με δεδομένο ότι ήδη 9 στις 10 απεργίες κρίνονται «παράνομες» ή/και «καταχρηστικές» από τα δικαστήρια, αυτό σημαίνει οικονομική εξόντωση των συνδικάτων και μια «δαμόκλειο σπάθη» που θα επικρέμαται μόνιμα πάνω από τα κεφάλια των απεργών.
