ΧΟΥΝΤΑ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
49 Χρόνια πέρασαν από την αιματοβαμμένη και χιλιοκατηγορημένη εξέγερση του Πολυτεχνείου. Το κυρίαρχο σύστημα επιχειρεί να μετατρέψει τη 17 Νοέμβρη, σε τίποτα περισσότερο από μία σχολική γιορτή και μία απονευρωμένη επέτειο μνήμης, της οποίας η αντικαθεστωτική και εξεγερσιακή φύση αποκρύπτεται. Το σύγχρονο απολυταρχικό κράτος επιστρατεύοντας τη λήθη, παρουσιάζεται ως ο εγγυητής των ιδανικών και των ελευθεριών για τις οποίες πάλεψαν οι εξεγερμένοι τότε, την ίδια στιγμή που το βιοτικό επίπεδο πέφτει, η ακρίβεια καλπάζει και οι ελευθερίες των πολιτών περιστέλλονται. Μπορεί η χούντα να είναι πλέον παρελθόν, αλλά ο κρατικός αυταρχισμός παραμένει ίδιος και στη σημερινή αστική δημοκρατία, εξυπηρετώντας τα ίδια συμφέροντα όπως και τότε, που δεν είναι άλλα από αυτά του μεγάλου κεφαλαίου.
Με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, το νέο κύμα ακρίβειας εξαθλιώνει ακόμα περισσότερο τα ήδη αποδυναμωμένα λαΪκά στρώματα, πόσο μάλλον και μετά τις μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόστηκαν για πάνω από μία δεκαετία στη χώρα. Μέσα από τα ιδεολογήματα του ακραίου φιλελευθερισμού και της ελεύθερης αγοράς, οι κυβερνήσεις σήμερα παραδίδουν γη και ύδωρ στην ακόρεστη όρεξη των μεγαλοεπιχειρηματιών για ακόμα περισσότερα κέρδη, κάνοντας ακόμα και τα βασικά είδη απλησίαστα. Όταν σε κάθε γωνία υπάρχει ακόμα αστυνομία, όταν οι αγώνες των ‘από τα κάτω’ ακόμη και για τα βασικά χτυπιούνται με λύσσα από τους μπάτσους, το σύνθημα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» είναι και πάλι επίκαιρο.
Η σύγχρονη αστική δημοκρατία πατάει πάνω στα διδάγματα που άφησαν πίσω τα απολυταρχικά καθεστώτα του παρελθόντος, όπως η χούντα των συνταγματαρχών. Όταν τα σώματα ασφαλείας χτυπούν ακόμα αγωνιστές και αγωνίστριες, καταστέλλουν βίαια τους αγώνες της κοινωνικής βάσης, στοχοποιούν, βασανίζουν και δολοφονούν, όταν οι εξορίες και τα ξερονήσια για τους ‘’ανεπιθύμητους’’ και τους αντιφρονούντες δε διαφέρουν σε τίποτα από τα σημερινά στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών, όταν τα φασιστικά τάγματα ακόμα καραδοκούν κι όταν οι μπάτσοι είναι πλέον μέσα στα πανεπιστήμια, αποδεικνύεται πως το κράτος έχει συνέχεια είτε με το μανδύα της δικτατορίας είτε με αυτόν της δημοκρατίας. Η γελοιότητα ξεπερνά κάθε όριο, τη στιγμή που οι ακόμα χρήσιμοι για το σύστημα χουντικοί, είναι εξέχοντα μέλη της κρατικής και κυβερνητικής δομής σήμερα.
Η συνέχεια του κράτους απαιτεί και τη συνέχεια των κοινωνικών αντικαθεστωτικών αγώνων.Μετά τη μακροχρόνια πολιτική λιτότητας, που οδηγεί τις ζωές μας από την υποτίμηση στην πλήρη εξαθλίωση και από τη στιγμή που ο καθεστωτικός συνδικαλισμός έχει αποτύχει στο να θωρακίσει οποιοδήποτε κεκτημένο δικαίωμα, ο μόνος δρόμος που μας απομένει είναι να απαντήσουμε στην κρατική βαρβαρότητα με τα μοναδικά μέσα που φοβούνται οι κρατιστές και οι εξουσιαστές, δηλαδή την κοινωνική εξέγερση, τις συγκρούσεις, τις καταλήψεις, τα οδοφράγματα. Μέσα από αυτοοργανωμένες και αντι-ιεραρχικές δομές, μέσω των σωματείων βάσης σε όλους τους χώρους δουλειάς, μέσα από στέκια,καταλήψεις και αυτόνομα φοιτητικά σχήματα, να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας ενάντια σε κράτος, καπιταλισμό και αφεντικά.Οραματιζόμαστε έναν άλλον κόσμο, ελεύθερο και ισότιμο, χωρίς καταπίεση, καταστολή και εξουσία μακριά από τον απάνθρωπο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής που δυσκολεύει την επιβίωση μας και καταπνίγει τις ζωές και τα όνειρά μας.
ΕΙΤΕ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΧΟΥΝΤΕΣ, ΕΙΤΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ, ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΟΝΟ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Λαμίας
Συνέλευση Αναρχικών Λαμίας
Αντιεξουσιαστική συνέλευση Resisto
Αναρχική Φοιτητική Συνέλευση Άνουρα
