Διαβάστε την ένσταση του Συλλόγου Γονέων , Κηδεμόνων και φίλων του ΕΕΕΕΚ Φθιώτιδας κατά της απόλυσης μαθητών της ΣΤ΄ τάξης, η οποία εστάλη στην Υπουργό παιδείας και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Η ανακοίνωση – επιστολή διαμαρτυρίας:
Ενιστάμεθα και υψώνουμε φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στην απόλυση μαθητών της ΣΤ΄ τάξης από το ΕΕΕΕΚ Φθιώτιδας, με τον ισχυρισμό ότι ολοκλήρωσαν την εκπαίδευσή τους. Αρχικά, να τονίσουμε ότι, όταν πρόκειται για παιδιά με αναπηρία η ολοκλήρωση της εκπαίδευσής τους αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό, εφόσον η εκπαίδευσή τους πρέπει να συνεχίζεται δια βιου, γεγονός που τεκμηριώνεται από ειδικούς και επιβεβαιώνεται από τη εμπειρία.
Αναλογίστηκε κάνεις (διδάσκοντες και επιστημονικό προσωπικό) ποια θα είναι η πορεία αυτών των παιδιών, όταν κλείσει πίσω τους η πόρτα του σχολείου; Όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει δημόσια δομή στη οποία να συνεχίσουν την προσπάθεια και την δημιουργική τους απασχόληση. Θα κλειστούν στους τοίχους των σπιτιών τους, θα χαθεί ο,τι μέχρι τώρα πέτυχαν και ο γολγοθάς των οικογενειών τους θα γίνει πιο ανηφορικός και πιο δύσβατος .
Πρόκειται για λιγότερα από οκτώ παιδιά. Η συνέχισή τους στο πλαίσιο του ΕΕΕΕΚ για το επόμενο σχολικό έτος θα επιβαρύνει την εκπαιδευτική διαδικασία; Μήπως ελλείπει ο χώρος; Όχι βεβαία! Και προσωπικό υπάρχει και χώροι και αίθουσες.
Αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε από κοινού με συλλόγους από όλη την Ελλάδα να υπάρξουν και στην επαρχία δομές δια βιου μάθησης και εκπαίδευσης αυτών, των παιδιών, τα οποία μετά την αποφοίτηση τους μένουν μετέωρα, χωρίς μέλλον με μόνη προοπτική τον κοινωνικό «καιάδα» .
Είχαμε συναντηθεί παλιότερα με εκπροσώπους της πολιτικής ηγεσίας και του Υπουργείου και είχε συμφωνηθεί η δημιουργία δομής δια βιου μάθησης, τα λεγόμενα προστατευόμενα εργαστήρια. Αυτό, άλλωστε, συμπεριλαμβανόταν και στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Δυο χρόνια τώρα παρακαλούμε για μια νέα συνάντηση , ώστε να δούμε που βρίσκεται το θέμα και πως και ποτέ θα υλοποιηθεί. Βιώνουμε την πλήρη απαξίωση από τα το υπουργείο.
Γι΄αυτό και αναγκαζόμαστε κάθε χρόνο να γινόμαστε επαίτες για να κρατηθούν για άλλη μια χρονιά τα παιδιά μας στο ΕΕΕΕΚ. Γιατί αυτή η επαναλαμβανόμενη ταλαιπωρία των γονέων και των παιδιών; Δεν είναι αρκετές οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ; Ίσως δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει η απόφαση της απόλυσης , καθώς το προσωπικό του ΕΕΕΕΚ είχε απευθύνει επιστολή και διαμαρτυρόταν για τη λειτουργία των Ειδικών Σχολείων κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων λογω της πανδημίας και μάλιστα με επιχειρήματα που όσοι διάβασαν την επιστολή τούς εξέπλησσαν δυσάρεστα ( την επισυνάπτουμε στην παρούσα ένστασή μας).
Για ποια ολοκλήρωση της εκπαίδευσης γίνεται λόγος; Το σχολείο όλη την προηγούμενη σχολική χρονιά λειτούργησε με εντελώς πλημμελή τρόπο, με τα επτά τμήματά του (πάνω από τα μισά) κλειστά , με τους περισσότερους διδάσκοντες απόντες με αδεία ειδικού σκοπού και με τετράωρα. Όσον μας αφορά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, για να έχουν τα παιδιά μας μια θέση στον ήλιο!
Πρέπει όμως και οι εμπλεκόμενοι, φορείς να αρθούν στο ύψος των ευθυνών και της αποστολής τους.
Απευθυνόμαστε με τη παρούσα ένσταση μας στη διευθύντρια Περιφερειακής Εκπαίδευσης Στερεάς , στη Διευθύντρια δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του νόμου, καθώς και στο σύμβουλο Ειδικής αγωγής και ζητάμε να επανεξετάσουν την απόφαση του Συλλόγου διδασκόντων του ΕΕΕΕΚ Φθιώτιδας και να μην προβάλλουν, ως δικαιολογία το ότι ο νόμος δίνει το δικαίωμα στο σύλλογο διδασκόντων να αποφασίζει.
Θεωρούμε ότι το ζήτημα είναι πρωτίστως κοινωνικό και εκπαιδευτικό με ηθικές διαστάσεις και ως τέτοιο πρέπει να κριθεί.
Δεν υπάρχει θέμα επαναλαμβάνουμε, ούτε χώρου, ούτε εκπαιδευτικού προσωπικού. Είναι θέμα βούλησης, ευαισθησίας και συνέπειας, τη στιγμή μάλιστα που απουσιάζει η δομή βια βιου μάθησης και εκπαίδευσης Δημόσιου χαρακτήρα «προστατευόμενα εργαστήρια» για την οποία το Υπουργείο προς το παρόν κωφεύει, και μας αγνοεί επιδεικτικά.
Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος
Αγγελάκης Παναγιώτης
