Στις 23 Δεκεμβρίου 2022 κλείνει ένας χρόνος από το θάνατο του  Θανάση Μπαρτσώκα π. δημάρχου Καισαριανής με καταγωγή από τη Μακρακώμη  Φθιώτιδας που πέθανε 23 Δεκεμβρίου και κηδεύτηκε 28 Δεκεμβρίου 2021.

Ο   Θανάσης Μπαρτσιώκας  τίμησε   με την παρουσία του το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Ενότητας στη Φθιώτιδα στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 και του 2019. Θα τον θυμώμαστε πάντα σαν ένα  αγωνιστή της Αριστεράς με ήθος και ακεραιότητα, πολιτική ευθυκρισία, σπινθηροβόλο πνεύμα και  αγαπημένο σύντροφο και φίλο.

Αναδημοσίευση από  την ιστοσελίδα ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ

Με την ευκαιρία και την υπενθύμιση αυτή αναρτούμε υλικά, κείμενα και φωτογραφίες, από το πολιτικό μνημόσυνο του συντρόφου Θανάση Μπαρτσώκα , της συντρόφισσας Κατερίνας Γιαννάκη και του συντρόφου Μάξιμου Μπόλα που έγινε και για τους τρεις στο Δημαρχείο της Καισαριανής στις 6 Νοεμβρίου 2022.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ

ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΡΤΣΩΚΑ – ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗ – ΜΑΞΙΜΟΥ ΜΠΟΛΑ

Φίλοι και σύντροφοι

          Σας ενημερώνουμε, ότι πραγματοποιήθηκε στις 6 Νοεμβρίου όπως είχαμε προγραμματίσει στο Δημαρχείο της Καισαριανής, το πολιτικό μνημόσυνο των παραπάνω συντρόφων μας,με την παρουσία των συγγενών τους, αλλά και πολλών δεκάδων φίλων και συντρόφων, που παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες, ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας.

          Για τους συντρόφους μας τοποθετήθηκαν με την σειρά οι, Χρήστος Βοσκόπουλος, Δήμαρχος Καισαριανής, Κίμων Αναστασιάδης, Νίκος Γεωργακάκης, Δημήτρης Στρατούλης, Σπύρος  Τζιώκας, Χρήστος Παπαδόπουλος, Δέσποινα Σπανού, Γιάννης Τόλιος  και οι, Γιώργος Πεπόνης, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Συνταξιούχων ΕΛΤΑ και Προκόπης Γκουγιάνος, εκπρόσωπος της Διοίκησης της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας.

          Όλοι οι ομιλητές, στάθηκαν με σεβασμό στη μνήμη τους, εξιστορώντας τη ζωή και τη δράση τους, τους  αγώνες τους και την κοινή μας πορεία.

          Σε ότι μας αφορά, θεωρούμε ότι εκπληρώνοντας το χρέος μας απέναντί τους, τιμήσαμε με τον καλύτερο τρόπο την μνήμη τους, τιμώντας συγχρόνως στο πρόσωπό τους, όπως αναφέραμε και στην πρόσκλησή μας, μια γενιά αγωνιστών της αριστεράς και του Αριστερού Ρεύματος, με προσφορά χρόνων, που με σιγά -σιγά φεύγει. Μια γενιά που κράτησε ψηλά τις αξίες και τα οράματα για τον Σοσιαλισμό, πραγματοποιώντας τις δικές της «εφόδους στον ουρανό» στον καιρό μας. Γι’ αυτό και στις αναφορές του Προεδρείου, συμπεριλάβαμε και τους πρόσφατα θανόντες από άλλες περιοχές συντρόφους μας, όπως τους Ανέστη Ταρπάγκο και Μυρσίνη Αθανασιάδου από την Θες/νίκη, τον Άγγελο Κολώνια από την Ξάνθη, τον Δημήτρη Γρέβια από την Άρτα και τον Δημήτρη Σπαρτινό από την Πάτρα.

Θα είναι πάντα στην καρδιά μας.

Οι φίλοι και σύντροφοί τους

                                                                         του Χρήστου Παπαδόπουλου

ΓΙΑ ΤΟ ΘΑΝΑΣΗ

Με καταγωγή από τη Μακρακώμη  ο Θανάσης Μπαρτσώκας  είναι νεαρός μαθητής, όταν έρχεται στην Αθήνα σε ηλικία 13 χρονών , στο Παγκράτι .Στη συνέχεια  τον βρίσκουμε φοιτητή του Μαθηματικού στην Πάτρα να συμμετέχει στον αντιδικτατορικό αγώνα μέσα από τις γραμμές της ΑΝΤΙΕΦΕΕ και της ΚΝΕ και ως νεαρός μαθηματικός στέλεχος του ΚΚΕ στην αγαπημένη του, μετέπειτα, ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ.                                                                                                          Είναι η εποχή που η επανάσταση της Κούβας δεν είναι μακρινό γεγονός , η εξέγερση του Πολυτεχνείου συγκινεί και επηρεάζει το κίνημα . Η ήττα του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού με το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ δημιουργεί έναν αέρα αισιοδοξίας. Ο σοσιαλισμός θεωρούνταν μια επίκαιρη και διαθέσιμη επιλογή , παρά μια ομιχλώδης ονειροπόληση κάποιου μακρινούμέλλοντος.                                                                                                                 Σε ένα τέτοιο πολιτικό περιβάλλον η Καισαριανή διαθέτει μια ισχυρή πολιτική και αυτοδιοικητική προσωπικότητα, τον Παναγιώτη Μακρή, και εξίσου σημαντικό μια ομάδα νεαρών στελεχών του ΚΚΕ που εμφυσούν αυτό τον ενθουσιασμό, την αισιοδοξία και το ριζοσπαστισμό στην επεξεργασία των πολιτικών παρεμβάσεων στο δήμο της Καισαριανής.   Βάζουν ζητήματα Πολιτισμού (Δημοτικό Θέατρο Καισαριανής κ.α.) , εξασφάλισης και αξιοποίησης δημόσιων χώρων , εξασφάλιση ποιοτικής κατοικίας με οργανωμένη δόμηση σ’ ένα σύγχρονο και αναβαθμισμένο πολεοδομικό περιβάλλον με την ευθύνη και συμμετοχή του Ελληνικού Δημοσίου. Σε αντίθεση με την Καραμανλική πεπατημένη , από τη δεκαετία του ’50, εφαρμογή της αντιπαροχής.                                                                         

Ο Θανάσης διαδραματίζει έναν ουσιαστικό και καθοριστικό ρόλο σε αυτή την ομάδα και είναι ο συνδετικός της κρίκος. Η συμβολή του είναι ουσιαστική στην κατάληψη του Σκοπευτηρίου το 1983 για την αποβολή της Σκοπευτικής Εταιρείας και την απόδοση του χώρου στον Καισαριανιώτικο Λαό με τη δημιουργία Πάρκου , ανάδειξη του χώρου των εκτελέσεων σε παγκόσμιο σύμβολο αντιφασιστικής πάλης με την ιστορική του αξία. Αξίες που έχει ανάγκη η σημερινή εποχή.  Η δεκαετία του ’80 ήταν η άνοιξη του δήμου Καισαριανής . Ήταν αυτές οι πολιτικές που τον έκαμαν σημαία της αριστεράς, και όχι μόνο, στο χώρο της αυτοδιοίκησης.   Η συμμετοχή πλέον του Θανάση στην αυτοδιοίκηση είναι δεδομένη με την εκλογή του στο δημοτικό συμβούλιο και στη συνέχεια την εκλογή του ως πρόεδρος αυτού. Είναι χαρακτηριστική η εμπιστοσύνη και η επιμέλεια που δείχνει για τη νεολαία και ιδιαίτερα τη μαθητική με πολιτικές παρεμβάσεις που τις ονόμαζε Κύμα Νεολαίας.

Μέσα από ένα πολιτικό περιβάλλον που το χαρακτηρίζει η συλλογική σκέψη και η δράση, ανατέλλει ο αυτοδιοικητικός Θανάσης. Ανατέλλει ο πολιτικός ΘανάσηςΜπαρτσώκας.                                                                                                                 Στα τέλη της δεκαετίας του ’80 διαδέχεται τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο στην προεδρία του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου και το 1990 εκλέγεται για πρώτη φορά Δήμαρχος , διαδεχόμενος τον Παναγιώτη Μακρή που τον πρότεινε . Θα ακολουθήσουν στη συνέχεια άλλες δυο επανεκλογές του.                                                                                        

  Από την αρχή γίνεται αισθητή η φρεσκάδα και ο ριζοσπαστισμός της σκέψης και του λόγου του . Είναι χαρακτηριστική η εξαιρετική παρουσία του σε κοινή εκδήλωση υποψηφίων δημάρχων της Αριστεράς στο χώρο των Αθηνών με τη συμμετοχή του Θ. Κατριβάνου και άλλων, στο γήπεδο του Φωκιανού .                                                                                                                 

  Ο Θανάσης , όπως όλοι μας , έζησε την κατάρρευση των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης   με όλες τις συνέπειες που είχε στο αριστερό κίνημα και μια από αυτές ήταν και η διάσπαση του ΚΚΕ το 1991.

Η ήττα αυτή ήρθε να επιβαρύνει την αριστερά με την πολιτική μελαγχολία που υπήρχε από την εποχή της Εθνικής Αντίστασης και του εμφυλίου , την εποχή της δεκαετίας του ’60 με το αμερικανοκίνητο πραξικόπημα των συνταγματαρχών. Δεν σημαίνει απόδραση , παραίτηση , στασιμότητα. Ξυπνά τη μνήμη των νικημένων με τις ανεκπλήρωτες ελπίδες του παρελθόντος , με την προσδοκία να ζωντανέψουν ξανά. Να διασώσουν την ανάμνηση των εμπειριών του παρελθόντος για να τις παραδώσουν στο μέλλον ξεκινώντας γόνιμο διάλογο με νέα ρεύματα σκέψης και κριτικής .  Ο Θανάσης με συνέπεια κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση. Πάντα επεδίωκε τις ευρύτερες συναινέσεις και συμπράξεις χωρίς να χάνει το ριζοσπαστισμό του . Για το Θανάση ,αυτοδιοίκηση είναι η ζωή , οι άνθρωποι , η φροντίδα των παιδιών και των νέων ανθρώπων . Για το Θανάση η αυτοδιοίκηση δεν είναι εταιρικό σχήμα με επιχειρησιακά σχέδια και αποδόσεις αλλά η επιβίωση και η ευημερία των κατοίκων. .Είναι η αποκέντρωση και η ουσιαστική συμμετοχική διαδικασία . Γι’ αυτό ο Θανάσης κρίθηκε και χαρακτηρίστηκε ως λαϊκός δήμαρχος .

          Ο Θανάσης Μπαρτσώκας ύψωσε φωνή για την απλή αναλογική ,για το σαθρό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την ανατροπή των πολιτικών που δολοφονούν τα ανθρώπινα όνειρα.

          Αγωνιζόταν όπως έγραφε: «Για το δικαίωμα της πρόσβασης στην αξιοπρέπεια και στα απλά ανθρώπινα όνειρα» και συνέχιζε «Η υπόθεση του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής κρύβει ένα μυστικό.Το μυστικό είναι ότι για να διαιωνιστούν οι πολιτικές που «δολοφονούν» τα ανθρώπινα όνειρα πρέπει να εξαφανιστούν ή να υποβαθμιστούν τα σύμβολα των αγώνων και της αντίστασης.»

          Σήμερα μετά από χρόνιους αγώνες του λαού της Καισαριανής και των δημοτικών αρχών της πόλης έχει αποδοθεί στους κατοίκους όλης της Αθήνας ως σύμβολο αντίστασης απέναντι στο φασισμό και τον πόλεμο. Σύμβολο του αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία , για την ειρήνη και τη δημοκρατία , για τη χειραφέτηση του ανθρώπου , την κοινωνική πρόοδο και το σοσιαλισμό.

           Ο Θανάσης εξέφραζε την ανησυχία , στο κείμενο του «Στόχος η φθορά των συνειδήσεων», ότι η αστική ελίτ θα προσπαθήσει να απενεργοποιήσει την ιστορική μνήμη απορρίπτοντας τη στράτευση των εκτελεσθέντων και να το παρουσιάσουν σαν πολιτιστικό καταναλωτικό προϊόν.                                                                                             

 Στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι από την αρχή αυτού του αγώνα η Σκοπευτική Εταιρία έσυρε τους κατά καιρούς δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους στα δικαστήρια.Το 2014 η Σκοπευτική , ενώ ο Θανάσης πλέον δεν είναι αιρετός , απέσπασε καταδικαστική απόφαση για το Θανάση Μπαρτσώκα . Οι αστοί δεν ξεχνάν και δεν χαρίζονται ποτέ.

          Ο Θανάσης προσπαθεί να επαναφέρει στη μνήμη αγώνες του παρελθόντος προσανατολισμένους στο μέλλον. Προσπαθεί να βρει το νήμα του Άρη Βελουχιώτη που συνδέει την καλύβα της Σπερχιάδας με το καφενείο του Κιολπέ στην Καισαριανή και τα βουνά της Ρούμελης και της Ευρυτανίας.

          Γράφει σε ένα κείμενό του, με έμμετρη διάθεση, για «Τις παρέες των φεγγαριών που μικραίνουν».«Υπάρχουν και θα μεγαλώνουν «παρέες» με παλιές και κυρίως με καινούργιες μορφές που έτσι σε κάποια στιγμή το φεγγάρι θα γίνει ολόγιομο.

Υπάρχουν πάρα πολλοί που αν και η ψήφος τους μπορεί να μη μας άρεσε μπορούν να είναι στις παρέες των φεγγαριών.Θα συνεχίσω όσο μπορώ να σεργιανάω.Θα διαβάζω ξανά και ξανά το «ένα παιδί μετράει τ΄ άστρα» έτσι γιατί εμείς οι μεγαλύτεροι δεν προσέξαμε τα πουλιά δηλαδή τα νιάτα.Θα ξαναγεννηθούν λοιπόν παρέες όπως της πλατείας Μαβίλη,του Ελυζέ,και σε όλη την Ελλάδα».

          Αυτό το Θανάση γνωρίσαμε, που αγαπούσε την όμορφη ζωή ,τις καλές παρέες, τα γλέντια και τις χαρές . Με τις ευαισθησίες του ,τις ανησυχίες του ,τα γραφτά του και τα έμμετρα, τις ουτοπίες για μια σοσιαλιστική κοινωνία ,που όπως έγραφε η Ρόζα Λούξεμπουργκ « Η νίκη του σοσιαλιστικού κινήματος όφειλε να ανθίσει στο έδαφος αυτών των ηττών»

          Ο Θανάσης ήταν ο γείτονάς μας που μπορούσαμε να τον εμπιστευτούμε. Με τα προτερήματα του και τις αδυναμίες του. Τώρα που πέρασε η οδυνηρή στιγμή της απώλειάς του και πενθήσαμε ,τον επαναφέρουμε στη μνήμη δυναμικά συμφωνώντας μαζί του ότι: « για τον αγώνα όμως χρειάζεται και η έμπνευση και φυσικά τα όπλα.»

           Με το Θανάση ήρθαμε κοντά το καλοκαίρι του 2015 μετά την υπογραφή της συμφωνίας για το τρίτο μνημόνιο συζητώντας μαζί του μέχρι τις πρωϊνές ώρες σε μια ταβέρνα στη Καισαριανή. Μετά το 2015 στη ΛΑΕ και από το 2017 από την κοινή μας παρουσία στην Κ.Ε. του Αριστερού Ρεύματος.

          Μετά  την ίδρυση της Μετωπικής Δράσης στη Λευκάδα από δυνάμεις του Αριστερού Ρεύματος, της Ανταρσύα ,του Εργατικό Αγώνα και ανένταχτους αγωνιστές, τον καλέσαμε το 2017 ως ομιλητή μαζί με τον Αλέκο Αναγνωστάκη, για να τιμήσουμε τα 100 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης.

          Με συγκίνηση θυμάμαι τον ερχομό του μαζί με τα αδέρφια του Λένα και Δημήτρη στην πετυχημένη εκείνη ενωτική εκδήλωση που έσμιγαν ξανά στην ίδια αίθουσα μετά από πολλά χρόνια τρία ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας που σε διαφορετικές περιόδους διαχωρίστηκαν από το ΚΚΕ.Τις κοινές συζητήσεις και προβληματισμούς με τους άλλους συντρόφους εκείνου του διήμερου. Από τους πρώτους και αυτός στην επίσκεψη του ΑΡ και της ΛΑΕ στη Μεσούντα της ¨Αρτας  τον Ιούνιο του 2018, επίσκεψη τιμής στο χώρο του μαρτυρίου και της θυσίας του ¨Αρη.