Από το φίλο ρεμπέτη και συγγραφέα Μπάμπη Μώκο πήραμε -λίγο καθυστερημένα- το παρακάτω email σχετικά με την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Καλογερόπουλου στη Λαμία και την ανεπανάληπτη συνέχεια της βραδιάς που αξίζει να μοιραστούμε.
———————————————————-
Ενα υπέροχο ,συναρπαστικό βράδυ έζησαν οι Λαμιώτες που παραβρέθηκαν στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου ,όπου ο συγγραφέας -ηθοποιός Νίκος Καλογερόπουλος παρουσίασε το τελευταίο βιβλίο του «Τα τραγούδια μου».
Η ώρα 8.00 μμ. και ο συγγραφέας από «σκηνής «σαρδώνεια, παραστατικά μα και ρεαλιστικά διαβάζει- αποτυπώνει με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο αποσπάσματα από την «Τριωδία» του (εργο ποιητικό -στηριγμένη αποτύπωση- αντανάκλαση όσων μας κατατρέχουν και προβληματίζουν.»Αι-σιχτίρ» σε όσους μας «κουμαντάρουν»,νομίζοντας ότι έχουν στα χέρια τους τις τύχες μας ,τη ζωή μας .
Σημαντικό πως ακολουθεί συζήτηση με το κοινό, ενδιαφέρουσα και νοηματικά επεξηγηματική σε σχέση με την ποιητική εκφραστικότητα και τον ρεαλισμό των στίχων του έργου.(Αχ! ρε Νίκο με τις «Αντισθενικές» καταβολές!..).
Σημαντικό πως ακολουθεί συζήτηση με το κοινό, ενδιαφέρουσα και νοηματικά επεξηγηματική σε σχέση με την ποιητική εκφραστικότητα και τον ρεαλισμό των στίχων του έργου.(Αχ! ρε Νίκο με τις «Αντισθενικές» καταβολές!..).
Συνέχεια στην εκδήλωση και προβολή της σπουδαίας γνωστής ταινίας του Νίκου «Οι Ιππείς της Πύλου». Οπου ο Μπάμπης ο «Φού», η Δημοκρατία (φοράδα , γκόμενα και ύστερα γυναίκα-σύζυγος) του Τηλέμαχου ορίζουν τις παραστάσεις τη ζωή του και τον κάνουν να αναζητά με την φυγή από την πόλη καταφύγιο να …κουρνιάσει. (Ο ίδιος ο Τηλέμαχος
παράτησε ύστερα από χρόνια την Αθήνα για να γλιτώσει απ’ τις τράπεζες).
Και αφού τελειώνει η παρουσίαση και η σχετική συζήτηση
και γίνεται αναφορά (δεν γίνονταν αλλιώς), ακόμα και στους «Κυνικούς» (Καθαρό αντιεξουσιαστικό -κατά την άποψή μου «έργο», που απασχόλησε πολύ όταν πρό ετών βγήκε από τον Νίκο στο θέατρο γραμματιζούμενους ,κριτικούς ,φίλους κ.α.).
Τότε μια παρέα (μεγάλη παρέα με οδηγό τον Νίκο ,αποφασίζουμε και κατευθυνόμαστε για κρασί στο «Αραξοβόλι».
και γίνεται αναφορά (δεν γίνονταν αλλιώς), ακόμα και στους «Κυνικούς» (Καθαρό αντιεξουσιαστικό -κατά την άποψή μου «έργο», που απασχόλησε πολύ όταν πρό ετών βγήκε από τον Νίκο στο θέατρο γραμματιζούμενους ,κριτικούς ,φίλους κ.α.).
Τότε μια παρέα (μεγάλη παρέα με οδηγό τον Νίκο ,αποφασίζουμε και κατευθυνόμαστε για κρασί στο «Αραξοβόλι».
Κι’ αφού η θεματολογία του βιβλίου ήταν «Τα τραγούδια μου», βαλθήκαμε σαν παρέα (ασματόροι και παιχνιδοπαίχτες) τραγούδια να πούμε. Τί άλλο θα λέγαμε, Και Μάρκος και Χαντζηχρήστος και Τσιτσάνης με την «Μαγκιόρα» και Μπάτης και ότι ζητά η …ψυχή μας .
Μέχρι τις 3.30′ το πρωί ο Κώστας Ευθυμίου (μπουζούκι), ο Μπάμπης Μώκος -μπαγλαμά τραγούδι, η Κατερίνα η Καραδήμα -Τζουράς τραγούδι, ο Κώστας ο Μίχος -κιθάρα και όλη η παρέα -ναί όλη η παρέα- καμιά εικοσαριά- να τραγουδά να πίνει και να χαίρεται ,κογιονάροντας τον… δαίμονα της κρίσης.
Ετσι ακριβώς. Ετσι συνέβη, συνάνθρωποι ,συμπολίτες ,φίλοι και εραστές του ωραίου και του πολιτισμού. Πάντα τέτοια και εις το επανειδείν.
Νίκο Καλογερόπουλε ,σε ευχαριστούμε !….
Δείτε επίσης
Νίκος Καλογερόπουλος, η “Αλογόμυγα” του Σωκράτη που προσπαθεί να μας ξυπνήσει (Λαμία, 15 Φεβρ.)
