Ο αρχαιολογικός χώρος των Θερμοπυλών και οι ιαματικές πηγές Θερμοπυλών και Καλλιδρόμου (Ψωρονέρια) κρύβονται καθημερινά μέσα στο νέφος του παρακείμενου πυρηνελαιουργείου.
Η δυσοσμία και η αποπνιχτική ατμόσφαιρα είναι ό,τι πρέπει για να κάνουν πιο «ευχάριστη» την παραμονή των επισκεπτών, που έρχονται να τιμήσουν τον Λεωνίδα και να επισκεφτούν το Καινοτομικό Μουσείο Θερμοπυλών∙ και που φεύγουν τελικά με τις «καλύτερες» των εντυπώσεων…
Είναι άραγε το καινούργιο τουριστικό πακέτο της νέας Περιφερειακής και Δημοτικής Αρχής και η νέα τουριστική αντίληψη για την περιοχή;
Οι κοινότητες της Δαμάστας, της Ηράκλειας, των Θερμοπυλών και της Ανθήλης που ζουν τον εφιάλτη από κοντά, γιατί δεν αντιδρούν;
Πότε άραγε η αυτοδιοίκηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες θα ανοίξουν τα μάτια. Υποθέτω μόλις τελειώσει η ελαιοκομική περίοδος, θα σταματήσει να λειτουργεί το εργοστάσιο και θα έχει ξεπλύνει τις δεξαμενές του στο ποτάμι. Η Αλαμάνα, ο «θεός» Σπερχειός, ως πότε θα αντέχει αυτούς τους βιασμούς της αξιοπρέπειας της φύσης; Τότε, που…
“…ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε”
Στέφανος Σταμέλλος
