Καλησπέρα κι από μένα. Κατ’ αρχάς ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση. Είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα να βρίσκομαι ανάμεσά σας. Πραγματικά ήταν πολύ ενδιαφέροντα όσα ακούστηκαν για το περιβάλλον της Οίτης. Βέβαια εγώ τα έχω γνωρίσει από τις μελέτες που έχω μελετήσει για όλα αυτά τα αιολικά πάρκα.

Πρέπει να πω ότι η δημοτική αρχή έχει προσβάλει όλες αυτές τις μελέτες, και την πρώτη για το ΤΟΥΡΛΑ – ΒΛΙΤΟΤΣΟΥΜΑΡΟ, που εκδόθηκε ΑΕΠΟ το 2020 -εννιά χρόνια αφότου είχε κατατεθεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων μετά, εγκρίνανε μια μελέτη δηλαδή, που είχε κατατεθεί το ’11, το 2020- προσβλήθηκε από το Δήμο Λαμιέων στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Τα άλλα τρία αιολικά, που τέθηκαν στην διαβούλευση, έχουν προσβληθεί οι βεβαιώσεις παραγωγού πάλι από το Δήμο Λαμιέων και από κατοίκους και φορείς της περιοχής. Είμαστε στο δικαστήριο, θα δικαστούν στις επόμενες μέρες. Υπάρχει μια σύσσωμη αντίδραση και με στοιχεία και με νομικά επιχειρήματα και βοηθάνε πολύ και όλοι οι επιστήμονες από τις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις που πραγματικά με τις πολύ στοχευμένες επισημάνσεις τους βοηθάνε και το δικό μας έργο για να αναδείξουμε αυτά τα δεδομένα στο δικαστήριο.

Τώρα, για μένα τα ζητήματα των στοχαστικών ΑΠΕ, δηλαδή των αιολικών και των φωτοβολταικών σταθμών, είναι σε τρία επίπεδα. Και τι σημαίνει στοχαστικά. Στοχαστικά σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να ελέγξει από πριν πότε φυσάει και πότε θα έχει ήλιο. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι. Επομένως από τη στιγμή που αυτό, σε σχέση με το ότι δεν αποθηκεύεται η ενέργεια την ώρα που φυσάει και την ώρα που έχει ήλιο, επίσης είναι γνωστό σε όλους -δεν υπάρχει τρόπος αποθήκευσης δηλαδή του ρεύματος την ώρα που φυσάει η ανεμογεννήτρια- επομένως το δίκτυο το ηλεκτρικό της χώρας είναι υποχρεωμένο, εκείνη τη στιγμή, να καταναλώνει την ενέργεια που παράγεται. Αυτό είναι και με νόμο ψηφισμένο. Δηλαδή ο ΑΔΜΗΕ που διαχειρίζεται το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας, όταν φυσάει πρέπει να σταματάει την παραγωγή των μονάδων που ελέγχει, τις συμβατικές μονάδες δηλαδή με ορυκτά καύσιμα, για να μπορεί να δεχθεί το αιολικό ρεύμα που έρχεται ή το φωτοβολταικό. Διαφορετικά θα υπάρξει blackout ως γνωστόν. Γιατί αν η τάση και η συχνότητα δεν παραμένει σταθερή, πέφτει το σύστημα. Προκειμένου λοιπόν να εξισορροπήσει αυτή η διακοπή της λειτουργίας του συστήματος, γιατί κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πότε φυσάει και πόσο φυσάει και πότε έχει ήλιο, δεν το γνωρίζει κανείς εκ των προτέρων αυτό, τι έχουμε; Έχουμε όλο και αυξανόμενη εξάρτηση από το φυσικό αέριο. Γιατί; Γιατί τα εργοστάσια παραγωγής από μονάδες ορυκτών καυσίμων, ας πούμε από λιγνίτη, δεν είναι ταχείας απόκρισης. Δεν μπορείς δηλαδή την ώρα που φυσάει και σού ‘ρχεται το αιολικό ρεύμα, να πατήσεις το κουμπί και να σταματήσει η μονάδα του λιγνίτη στην Κοζάνη. Δεν το κάνεις τόσο γρήγορα. Ενώ οι μονάδες φυσικού αερίου που είναι συνδυασμένου κύκλου, μπορούν και λειτουργούν διακοπτόμενα. Όταν φυσάει σταματάει και όταν δεν φυσάει παίρνει μπρος.

Επομένως τι παρατηρούμε τα τελευταία δέκα χρόνια, που υπάρχει εμπειρία; Όσο αυξάνεται η εξάρτηση της χώρας μας και το ενεργειακό μας μείγμα από τις στοχαστικές ΑΠΕ, δηλαδή τα αιολικά και τα φωτοβολταικά, τόσο πιο πολύ είμαστε εξαρτημένοι από το φυσικό αέριο. Κι αυτό βέβαια αποτυπώνεται και στο κόστος της ενέργειας, που έχουμε, όπως έγινε ιδιαίτερα εμφανές από την τελευταία κρίση λόγω της επέμβασης στην Ουκρανία. Γιατί ακριβώς βλέπουμε επίσης ότι, ενώ έχουμε τόσες πολλές εγκατεστημένες μονάδες αιολικών και φωτοβολταικών σταθμών σε όλη τη χώρα, κατασκευάζουμε τώρα, αυτές τις μέρες που συζητάμε, δύο καινούργιες τεράστιες μονάδες φυσικού αερίου 800 MW στον Άγιο Νικόλαο του Μυτιληναίου και άλλα 630 κάπου στη Θίσβη. Επομένως βλέπουμε ότι η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, αντί να μειώνεται, όσο ανεβάζουμε αυτό που λέμε πράσινη ενέργεια, τόσο αυξάνεται. Κι αυτό βέβαια χωρίς να υπάρχει και μείωση του κόστους ενέργειας.

Επομένως εδώ υπάρχει ένα σχήμα λίγο οξύμωρο. Γιατί το αναφέρω; Το αναφέρω γιατί, ειδικά για τους αιολικούς σταθμούς, έχουνε υπάρξει πολλές εξαιρέσεις, ακόμα κι από την Συνταγματική νομιμότητα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος, και το 117, απαγορεύεται κανείς να επεμβαίνει σε δάσος. Δηλαδή τα δάση προστατεύονται από το Σύνταγμα. Δεν μπορεί κανείς να πάει να φτιάξει κάτι σε ένα δάσος, έτσι ας πούμε ένα εργοστάσιο παραγωγής παπουτσιών, δεν μπορεί κανείς να πάει στο δάσος να το φτιάξει. Όμως υπήρξε ειδική εξαίρεση για τους αιολικούς σταθμούς, ότι μπορούν να γίνουν, να κατασκευαστούν, σε δάση. Αυτή λοιπόν η εξαίρεση που υπάρχει από το 2001, όπως και μια άλλη εξαίρεση, οι αιολικοί σταθμοί και οι φωτοβολταικοί, είναι η μοναδική δραστηριότητα για την οποία μπορεί να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Δεν υπάρχει άλλη. Δηλαδή μπορεί ιδιώτης, μια εταιρεία ιδιωτική, να κάνει αναγκαστική απαλλοτρίωση σε ιδιοκτησία ιδιώτη. Η αναγκαστική απαλλοτρίωση είναι προνόμιο του κράτους. Εδώ είναι η μόνη περίπτωση που έχει δοθεί σε ιδιώτη.

Υπάρχει λοιπόν και εξαίρεση για τον δασικό πλούτο και την βιοποικιλότητα. Και κρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας το 2012, όταν ακόμα τότε δεν υπήρχαν πολλές ανεμογεννήτριες εγκατεστημένες, ότι επειδή πράγματι θεωρείται ότι οι ανεμογεννήτριες θα μειώσουν το κόστος ενέργειας και την εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα και από το εισαγόμενο ρεύμα και το φυσικό αέριο, τότε μπορούμε να, ας πούμε, θυσιάσουμε κάποια δασική βλάστηση, αν υπάρχει ειδικότερη αιτιολογία. Και κατ’ εξαίρεση να μπορεί αυτό να γίνει δεκτό. Από το 2012 μέχρι το 2023 δεν υπάρχει βουνοκορφή, δεν υπάρχει ορεινός όγκος μικρός, μεγάλος, σε όλη τη χώρα, που να μην έχει ήδη καπαρωθεί, να το πούμε απλά, να μην έχουν ήδη εκδοθεί βεβαιώσεις παραγωγού από τη ΡΑΕ ειδικά την τελευταία τριετία, για να εγκατασταθούν αιολικοί σταθμοί. Και μάλιστα το Συμβούλιο της Επικρατείας, τι άλλο είχε πει; Είχε πει ότι εντάξει δεχόμαστε την απώλεια της δασικής βλάστησης γιατί στα βουνά φυσάει. Υπάρχει αιολικό δυναμικό. Αυτό ήταν η αιτιολογία. Άρα υπάρχει μεγαλύτερη παραγωγή. Έλα μου όμως που από το 2020 με το Νόμο 4685, τον γνωστό Νόμο Χατζηδάκη, αυτόν που είχε δεχθεί μεγάλη κριτική, αν και κατά την άποψή μου δεν ήταν ο χειρότερος, όμως με βάση αυτό το νόμο τι έγινε; Το αιολικό δυναμικό εξαιρέθηκε ως κριτήριο για να εκδοθεί μια βεβαίωση παραγωγού απ΄ τη ΡΑΕ.

Πρέπει να σας πω ότι από το 2020 και μετά η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας δεν βγάζει αυτή τις άδειες παραγωγής, δεν υπάρχουν δηλαδή κάποιοι υπάλληλοι που εξετάζουν τα δεδομένα και εγκρίνουν μια άδεια, όπως γινόταν παλιότερα. Τι γίνεται; Μπαίνει η εταιρεία στον υπολογιστή της απ’ το γραφείο, περνάει τις συντεταγμένες και κάποια δεδομένα στο σύστημα και η άδεια βγαίνει αυτόματα. Δεσμεύει μια τεράστια περιοχή ο κάθε ιδιώτης, με αυτοματοποιημένη πλήρως διαδικασία και χωρίς ουσιαστική κρίση της διοίκησης. Και αυτό συνομολογεί και η ίδια η ΡΑΕ στα δικαστήρια που έχουμε. Και προσέξτε: αυτό δεν γίνεται ούτε για μια καφετέρια, για ένα μπαρ. Ακόμα κι εκεί που μπορείς να πας να βγάλεις μια άδεια λειτουργίας από τον υπολογιστή σου, το 30% κάποια στιγμή θα το ελέγξει κάποιος αν όντως έχεις όλες τις άδειες για να ανοίξεις μια καφετέρια. Εδώ δεν υπάρχει τέτοια πρόβλεψη. Δεν υπάρχει έλεγχος δηλαδή. Το αν εκεί που δηλώνεις δεν υπάρχουνε δάση, δεν υπάρχουν λιβάδια, τίποτα.

Εν προκειμένω λοιπόν για να μιλήσω και με συγκεκριμένα στοιχεία, αυτά τα αιολικά πάρκα που αναφέρθηκαν, που επί της ουσίας είναι πέντε αιολικά πάρκα -που κατά την άποψή μου ο στόχος είναι να γίνουν ένα ενιαίο μεγάλο έργο και να φέρουν, να προσελκύσουν, και άλλες ανεμογεννήτριες- πρόκειται να καταλάβουν σύμφωνα μ’ αυτά που έχουν δηλώσει οι ίδιοι οι μελετητές, να καταστρέψουν δηλαδή, να αποψιλώσουν 464 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα δάσους, 464 στρέμματα δασικής βλάστησης, δασικών εκτάσεων, θα αποψιλωθούν. Ή θα διανοιχτούν 66 χιλιόμετρα δρόμων. Στον ορεινό όγκο μιλάω τώρα, έτσι; Δρόμοι που δεν υπάρχουνε ή που είναι δασωδών του ενός – δύο μέτρων πρόχειρες διανοίξεις. Αυτά τα 66 χιλιόμετρα δρόμων θα έχουν μέσο πλάτος δώδεκα με δεκατρία μέτρα. Μέσο πλάτος, που σημαίνει ότι σε κάποια σημεία θα είναι και είκοσι μέτρα. Δώδεκα με δεκατρία μέτρα πλάτος είναι ένας δρόμος τεράστιος επαρχιακός. Και όλα αυτά τα 66 χιλιόμετρα δρόμων που θα διανοιχτούν εκεί, δεν είναι ενταγμένα μέσα σε κάποιον ορθολογικό χωροταξικό σχεδιασμό του Δήμου Λαμιέων, στον οποίο ανήκει η Οίτη. Δηλαδή ο Δήμος Λαμιέων, όπως γνωρίζετε όλοι, για να κάνει ένα δρόμο, να πάει σ’ ένα χωράφι, να πάει σε μια επιχείρηση, δεν πρέπει να τον εντάξει μέσα σ’ ένα σχεδιασμό του ίδιου του Δήμου; Δηλαδή πού ανοίγω τον δρόμο… να κάνει ένα τοπικό χωρικό σχέδιο. Εδώ δεν υπάρχει κάτι τέτοιο. Εδώ οι δρόμοι αυτοί θα εξυπηρετούν μόνο τις ανεμογεννήτριες και μέσα σε δάση.

Επομένως εδώ υπάρχει ένα ζήτημα πλέον τήρησης της Συνταγματικής νομιμότητας. Όσο το Σύνταγμα δεν αλλάζει -και δεν έχει αλλάξει μέχρι στιγμής- δεν μπορεί αυτή η κατεξαίρεση καταστροφή του δασικού πλούτου να γίνει με απόλυτη κανονικότητα. Αυτό λοιπόν είναι ένα ζήτημα, που το ΣτΕ θα πρέπει να το εξετάσει πια. Γιατί εδώ δεν μιλάμε για πενήντα – εξήντα ανεμογεννήτριες, μιλάμε για πέντε χιλιάδες ανεμογεννήτριες. Όπως επίσης θα πρέπει να κριθεί και το εξής: ότι το Ειδικό Χωροταξικό, δηλαδή η Υπουργική Απόφαση, με βάση το οποίο γίνεται η εγκατάσταση των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών σ’ όλη τη χώρα, είναι έτοιμο να πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, γιατί παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Και σε συνδυασμό με τι άλλο; Όλες αυτές οι περιοχές που αναφέρθηκαν, επειδή είναι προστατευόμενες, λέει η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, αλλά και η χώρα μας με νόμους από το 1998, ότι πριν γίνει οποιαδήποτε δραστηριότητα, θα πρέπει επιστήμονες σαν τους προλαλήσαντες, αντικειμενικοί δηλαδή επιστήμονες, να συντάξουν αυτό που λέμε Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες. Να προτείνουν δηλαδή σε ποιες ζώνες, σε ποιες περιοχές αυτών των Προστατευόμενων Περιοχών, μπορεί να γίνει ποια δραστηριότητα. Δηλαδή μπορεί να γίνει μια τουριστική μονάδα, μπορεί να ανοιχτεί δρόμος ή σε κάποιες περιοχές να μην γίνει τίποτα. Κάποιες Ζώνες.

Αυτές οι Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες από το 1998 δεν έχουν γίνει ακόμα, δεν έχουν εγκριθεί από το Ελληνικό Δημόσιο. Και τι είπε λοιπόν ο νομοθέτης; Είπε ότι μέχρι να εγκριθούν αυτές οι μελέτες, που θα έχουν συνταχθεί από αντικειμενικούς επιστήμονες, θα έρχεται η ίδια η εταιρεία, θα φτιάχνει μια δικιά της μελέτη και αυτή τη μελέτη εμείς θα αξιολογούμε για να γίνει το έργο. Ναι, αλλά ποιος θα την αξιολογεί αυτή τη μελέτη; Οι αποψιλωμένες Δημόσιες Υπηρεσίες, τα Δασαρχεία που έχουν μείνει τρεις άνθρωποι; οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις που έχουν πέσει όλα πάνω τους; Ποιος θα τις αξιολογεί; Ή οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, οι Φορείς Διαχείρισης που κατάλυσε την αυτονομία τους η Διοίκηση τώρα πάλι με το νόμο Χατζηδάκη; Και τις έφερε όλες υπό τον αυστηρό έλεγχο του Υπουργείου, του ΟΦΥΠΕΚΑ, η διοίκηση του οποίου ορίζεται από τον Υπουργό. Τον τωρινό ή τον αυριανό, δεν έχει σημασία ποιον.

Όμως εδώ λοιπόν υπάρχει ένας υπερσυγκεντρωτισμός, όπως ταυτόχρονα υπάρχει ο υπερσυγκεντρωτισμός και στο θέμα των δασικών μελετών. Γνωρίζετε ότι το 2021 καταργήθηκαν οι δασικές υπηρεσίες ως υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων; Καταργήθηκαν. Υπό το πρόσχημα της μεγάλης πυρκαγιάς στην Εύβοια μαζεύτηκαν όλα τα δασαρχεία υπό την εποπτεία του Γενικού Γραμματέα Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Όλες οι μελέτες λοιπόν δασικής οδοποιίας εγκρίνονται πάλι από το Υπουργείο Περιβάλλοντος.

Επομένως εδώ τι έχουμε; Έχουμε μια διαδικασία αξιολόγησης, η οποία είναι υπερσυγκεντρωτική, από την πολιτική ηγεσία. Χωρίς δηλαδή αντικειμενικά επιστημονικά κριτήρια, όπως θα έπρεπε να είναι, δεν υπάρχει μια βάση αξιολόγησης, γιατί δεν υπάρχουν αυτές οι αντικειμενικές επιστημονικές μελέτες, βάσει των οποίων θα μπορούσε τουλάχιστον ακόμα και ένας υπάλληλος ευσυνείδητος να κάνει τη δουλειά του. Άρα λοιπόν εδώ τι υπάρχει; Υπάρχει μια εκ των προτέρων διαδικασία, η οποία παραβιάζει και το Ενωσιακό Δίκαιο και το ίδιο το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον κανονισμό λειτουργίας της, γιατί μεταξύ των άρθρων του Κανονισμού λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει και η αρχή της προφύλαξης.

Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι αν δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι μια δραστηριότητα δεν θα καταστρέψει το περιβάλλον, δεν μπορώ να την κάνω. Και παραβιάζει και το Ελληνικό Σύνταγμα. Και ταυτοχρόνως όλα αυτά γίνονται ενώ το κόστος του ρεύματος αυξάνεται, ενώ η εξάρτησή μας από το φυσικό αέριο αυξάνεται, και ενώ, προσέξτε, υπάρχει κάθε χρόνο ένα χρηματικό ποσό, που όλοι οι Έλληνες φορολογούμενοι καταβάλουμε για την εκ των προτέρων χρηματοδότηση αυτών των μονάδων. Υπάρχει ο Ειδικός Λογαριασμός για τις ΑΠΕ, ο οποίος γεμίζει από πού; Γεμίζει από τα λεφτά που πληρώνουμε για το ηλεκτρικό μας ρεύμα. Ξέρετε πόσο ήταν το 2022; 3,2 δις. Αυτά τα 3,2 δις τα πληρώσαμε όλοι εμείς για να πληρωθεί και η εγγυημένη απόδοση, η παραγωγή που υποχρεωτικά το σύστημα πρέπει να παίρνει την ώρα που φυσάει ή που έχει ήλιο. Άρα λοιπόν αυτές οι επενδύσεις δεν είναι επενδύσεις. Είναι εκ των προτέρων εγγυημένες αποδόσεις. Γι’ αυτό και τα χρήματα τα οποία δαπανώνται για την αγορά των ανεμογεννητριών ή για τους δρόμους, γιατί αυτό είναι το μεγαλύτερο κόστος, δίνονται με δάνεια. Γιατί κάθε τράπεζα, όταν γνωρίζει ότι θα πάρει οπωσδήποτε τα χρήματα αυτά από το κράτος, εννοείται δίνει αυτά τα δάνεια.

Επομένως, εδώ προσέξτε: Είναι και ένα ζήτημα της διαφάνειας. Αυτοί οι 4-5 όμιλοι, γιατί τόσοι είναι, μεγάλοι όμιλοι που ελέγχουν την μεγαλύτερη παραγωγή των αιολικών και των φωτοβολταικών, υπάρχει διαφάνεια από ποιους ελέγχονται; Ποιες εταιρείες είναι από πίσω; Γιατί, προσέξτε, λέει ο νόμος ότι όταν τελειώσει η λειτουργία, η ζωή των ανεμογεννητριών, στα είκοσι χρόνια, τελειώνει η ζωή τους, πρέπει να αντικατασταθούν, θα πρέπει το περιβάλλον να αποκατασταθεί, δηλαδή να ξαναγίνουν τα χωράφια, τα λιβάδια, να φύγουν οι δρόμοι υποτίθεται, λέει η νομοθεσία. Ποιος θα πληρώσει το κόστος της αποκατάστασης; Το οποίο εκτιμάται ότι μπορεί να φτάνει στο επίπεδο, ας πούμε, του ενός από αυτά τα αιολικά πάρκα, στα δύο εκατομμύρια ευρώ. Οι ίδιοι τα λένε στις μελέτες τους. Ποιος θα πληρώσει αυτά; Η εταιρεία! Η εταιρεία λοιπόν που συνήθως είναι Μονοπρόσωπη, είναι δηλαδή ένας άνθρωπος στην Κυρακαλή Γρεβενών, ένα χωριό στα Γρεβενά, που έκανε μια Μονοπρόσωπη εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο χίλια ευρώ για να βάλει δεκαπέντε ανεμογεννήτριες στην Οίτη. Ωραία. Αυτόν λοιπόν θα κυνηγάει το ελληνικό δημόσιο υποτίθεται μετά από είκοσι χρόνια για να του δώσει δύο εκατομμύρια ευρώ. Και καλά, αυτός είναι ένα φυσικό πρόσωπο. Οι περισσότερες από αυτές τις εταιρείες από πίσω έχουν offshore στην Κύπρο και όχι μόνο.

Επομένως είναι και δύσκολο να βρεις και ποιος είναι από πίσω έστω και σε επίπεδο φυσικού προσώπου. Άρα λοιπόν εδώ τίθεται ένα ζήτημα: τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων δεν θα πρέπει διαφανώς να γνωρίζουμε ποιος τα διαχειρίζεται; Διότι κάποια στιγμή αυτά θα επιστρέψουν και πίσω.

Όλα αυτά τα θέματα θεωρώ ότι θα πρέπει να τεθούν και με τη μορφή πίεσης της τοπικής κοινωνίας, και κλείνω μ’ αυτό, και από τις δημοτικές αρχές, που έχουν ευαισθητοποιηθεί. Ένα τελευταίο παράδειγμα, ας πούμε, είναι τα πλωτά φωτοβολταϊκά, που θέλω να αναφέρω, γιατί το συζητήσαμε και πρόσφατα. Τι έχει γίνει με τα πλωτά φωτοβολταϊκά. Ενώ δεν προβλέπονται στο Ειδικό Χωροταξικό, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, τίποτα, δεν αναφέρει τίποτα, βγάλανε ένα νόμο τώρα το Γενάρη του ’22 και τι λένε. Πιλοτικά θα φτιάξουμε δέκα φωτοβολταικούς πλωτούς σταθμούς, δέκα πλωτούς, χωρίς να κάνουν Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, χωρίς να το αξιολογήσει καμία υπηρεσία, θα γνωμοδοτήσει το Δημοτικό Συμβούλιο και θα’ ρθει μετά στο Υπουργείο και εμείς θα δώσουμε την άδεια. Και έχει έρθει εδώ στην περιοχή σας, και στη Στυλίδα και στον Δήμο Λοκρών, έχει έρθει, ήδη εννιά έργα απ’ ότι έμαθα νωρίτερα για πλωτά φωτοβολταϊκά σε θάλασσες, σε λίμνες, έχει πάει στα Άγραφα στη λίμνη Κρεμαστών, χωρίς να προβλέπεται από πουθενά, κανένα χωροταξικό σχεδιασμό.

Επομένως η λογική αυτή ότι νομοθετώ για το περιβάλλον, ή εις βάρος του περιβάλλοντος θα έλεγε κανείς, χωρίς από πίσω να υπάρχει μια τεκμηριωμένη επιστημονική και αντικειμενική ανάλυση των δεδομένων, κατ’ αρχάς παραβιάζει το ίδιο το Σύνταγμα, αλλά περαιτέρω παραβιάζει, και τι παραβιάζει; Και το δικαίωμα των τοπικών κοινωνιών στην αυτοδιάθεση του τόπου τους, γιατί προσέξετε εδώ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν χώρες, όπως η Γαλλία, που για να γίνει ένα τέτοιο έργο σε επίπεδο δήμου θα πρέπει να γνωμοδοτήσει θετικά ο Δήμος, και αν δεν γνωμοδοτήσει θετικά δεν γίνεται το έργο. Και αυτό είναι λογικό, γιατί ακόμα και για το χωροταξικό σχεδιασμό του Δήμου, το να αλλάξει το ρυμοτομικό σχέδιο, που θα επεκταθεί η πόλη, τι θα γίνει, προϋποθέτει από πίσω μια ολόκληρη διαδικασία διαβούλευσης της τοπικής κοινωνίας. Δεν θα έπρεπε να γίνεται το ίδιο όταν θα πάει να γίνει μια τεράστια βιομηχανική εγκατάσταση στο βουνό του Δήμου, που είναι η Οίτη; λέω παράδειγμα. Κατά την άποψή μας, και δεν είμαι ο μόνος που τα αναφέρω αυτά νομικά, θα έπρεπε να γίνεται.

Επομένως, το ζήτημα λοιπόν και ο αγώνας που γίνεται, δεν είναι μόνο για την προστασία της Οίτης, γιατί αύριο, μεθαύριο, θα υπάρχει και ένα άλλο βουνό, το Καλλίδρομο, και άλλο δίπλα, είναι ο αγώνας για τη διαφάνεια, για την ενημέρωση και για την αντικειμενικότητα. Για την τήρηση της νομιμότητας. Γιατί εδώ υπάρχει μια μονοφωνία στα Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και στις εφημερίδες, παντού όπου ανοίξει κανείς, για την πράσινη ενέργεια, γιατί αν είχαμε περισσότερες ανεμογεννήτριες και φωτοβολταικά, και μιλάνε μόνο γι’ αυτά, ενώ ανανεώσιμες πηγές είναι και τα υδροηλεκτρικά, είναι και το βιοαέριο, και ένα σωρό άλλες τεχνολογίες, οι οποίες όμως δεν μπορούν να υλοποιηθούν σε ορεινούς όγκους, και γιατί στοχεύουν στους ορεινούς όγκους; Γιατί είναι δημόσιοι κατά τεκμήριο και άρα δεν χρειάζεται να πληρώσουμε κανέναν ιδιοκτήτη. Για να πάρουμε 490 στρέμματα δάσους δίνουμε δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ. Αν θέλαμε να πάρουμε 494 στρέμματα αγροτικών εκτάσεων δεν θα’ πρεπε να πληρώσουμε παραπάνω; Επομένως γι’ αυτό θέλουμε τα αιολικά, γιατί μπαίνουν στα βουνά που είναι του δημοσίου. Άρα σχεδόν τζάμπα.

Επομένως αυτά πρέπει να τα γνωρίζει ο κόσμος. Και αφού τα γνωρίζει όλα αυτά και ξέρει ότι κάθε χρόνο πληρώνει 3,2 δις, πληρώνει 3,2 δις για να’ χει ακριβότερο ρεύμα και παραπάνω εξάρτηση από το φυσικό αέριο, τότε αν θέλει να δεχτεί και την καταστροφή του τόπου του, αυτά είναι όλα ανοιχτά να τα συζητήσει, να τα ενστερνιστεί και να πει συνειδητά ότι αυτή είναι η πραγματικότητα και να μην μιλάμε γενικά και αόριστα για την πράσινη ανάπτυξη χωρίς στοιχεία και δεδομένα.

Αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό που θα βγει από αυτή την εκδήλωση.

Σας ευχαριστώ πολύ!

(για την απομαγνητοφώνηση Σ. Σ.)

ΚΊΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ