Η βαρβαρότητα του Ισλαμικού Κράτους, που δεν περιορίζεται μόνον στις εκτελέσεις των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά απλώνεται και στην καθημερινή ζωή του χαλιφάτου, δημιουργώντας μια ζοφερή ατμόσφαιρα φόβου και υποταγής, αποκαλύπτεται μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και το κάπνισμα είναι απαγορευμένο δια ροπάλου στο κράτος των τζιχαντιστών! ( ΙSIS-Islame State of Iraq and Syria ). Παρότι η βλαβερή αυτή συνήθεια έφτασε στην Μέση Ανατολή τον 16ο αιώνα και δεν απαγορεύτηκε σε καμία χώρα, αφού το ( προϋπάρχον) Κοράνι δεν θα μπορούσε να αναφέρεται σε αυτήν, ο καπνός βλάπτει σοβαρά την υγεία του μαύρου καθεστώτος.
Mε την επιβολή του χαλιφάτου οι τζιχαντιστές απαγόρευσαν το τσιγάρο, με τη δικαιολογία ότι προσδίδει στους ανθρώπους μια πλαστή ευφορία η οποία προσομοιάζει με μέθη. Ποινή; Τριάντα ημέρες φυλάκιση ή σαράντα χτυπήματα με μαστίγιο!
Αυτά και άλλα πολλά στο βιβλίο «ISIS, η Αποκάλυψη», του επισκέπτη καθηγητή στο πανεπιστήμιο κ. Τζονς Χόπκινς και συμβούλου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κ. Γουίλιαμ Μακ Καντς, που κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Πεδίο (σε μετάφραση Αλέξανδρου Ηλιόπουλου).
Πρόκειται για μια ερευνητική εργασία με εκατοντάδες παραπομπές σε πηγές για την ιστορία, τη στρατηγική και την ημέρα της τελικής κρίσης του κόσμου, όπως την προαναγγέλλει το Κοράνι- κρατικό ευαγγέλιο του ισλαμικού κράτους στο Ιράκ και στη Συρία. Ένα όραμα που αποτελεί εφιάλτη για τη Δύση, η οποία όμως δεν είναι άμοιρη ευθυνών για τη γένεση αυτού του τέρατος, καθώς το κτηνώδες αυτό κράτος θέριεψε μετά τις δεκαετείς τυφλές επιθέσεις των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ, όπου οι Αμερικανοί βομβάρδισαν αγορές, δημόσια κτίρια και τζαμιά, προκαλώντας χιλιάδες θανάτους αμάχων.
Στις 254 σελίδες του βιβλίου φωτίζεται η μυστική διοικητική γραφειοκρατία, οι μαζικές εκτελέσεις αντιφρονούντων, η σκλαβιά των γυναικών, οι αποκεφαλισμοί δυτικών ομήρων και τη θανάτωση με σταυρικό θάνατο.
Από τις σελίδες του βιβλίου αναπηδά χαρακτηριστικά ο αισχρός χορός του θανάτου που, κατά τρόπο κυνικό, προβάλλουνοι τζιχαντιστές αξιοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία -τι οξύμωρο- αποτελούν κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού στην τεχνολογία .
Μιλάμε για ένα κράτος τρόμου, οι ηγέτες του οποίου βασίζονται στην εκπλήρωση της προφητείας του Κορανίου, που προνοεί για την επικράτηση του αναγεννημένου Χαλιφάτου. Στο οποίο οι Μουσουλμάνοι όπου Γης έχουν υποχρέωση να προσκυνήσουν τον αυτοαναγορευθέντα χαλίφη Ιμπραήμ αλ Μπαγκνταντί. Ποιος είναι αυτός;
Ο επικεφαλής του «θεϊκού βασιλείου» Ιμπραΐμ Αγουάντ αλ Μπάντρι, γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1971 και είναι γόνος μιας αγροτικής οικογένειας της μεσαίας τάξης από τη Σαμάρα του Ιράκ. Δύο από τους θείους του ήταν αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας του δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν και ένας από τους αδελφούς του ήταν αξιωματικός στο στρατό. Ένας άλλος αδελφός του σκοτώθηκε στον πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ιράκ. Ο ίδιος απηλλάγη από τον στρατό λόγω κακής όρασης.
Παρότι ο Ιμπραΐμ γεννήθηκε σουνίτης και αργότερα θα εξελισσόταν σε φανατικό εχθρό των σιιτών, ισχυρίστηκε ότι η μακρινή του καταγωγή ήταν από τον δέκατο ιμάμη. Και μέσω αυτού του δεσμού αυτοχρίστηκε απόγονος του πρώτου ιμάμη, του Αλί, γαμπρού του προφήτη Μωάμεθ. Οι γείτονές του τον θυμούνται για την ευσέβειά του, τον χαρακτηρίζουν εσωστρεφή, «αυστηρό παιδί», που επέπληττε τα αδέλφια του για τα μικρά θρησκευτικά παραπτώματά τους. Γι’ αυτό και το παρατσούκλι στις παρέες του ήταν ο «Πιστός».
Στο λύκειο υπήρξε μέτριος μαθητής στην αραβική γλώσσα, τραγικός στα αγγλικά, αλλά άριστος στα μαθηματικά. Λόγω της μέτριας βαθμολογίας του δεν κατάφερε να σπουδάσει ισλαμικά νομικά στο πανεπιστήμιο της Βαγδάτης. Γράφτηκε στο Κολλέγιο Ισλαμικών Επιστημών του πανεπιστημίου, όπου μελέτησε τον ισλαμικό νόμο, τη Σαρία, και μόλις το 1996 που πήρε το πτυχίο του γράφτηκε ως μεταπτυχιακός φοιτητής στο πανεπιστήμιο Ισλαμικών Σπουδών. Εντάχθηκε στην οργάνωση Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον Φεβρουάριο του 2004 συνελήφθη από τους αμερικάνους εισβολείς.
Κλείστηκε στο στρατόπεδο Μπούκα, στο σιιτικό Νότο, όπου κρατούντο 24.000 μαχητές! Η φωτογραφία του στα αρχεία της αμερικανικής φυλακής δείχνει έναν άνδρα με κοντά μαλλιά, περιποιημένο μουστάκι, μακριά γενειάδα, μεγάλα γυαλιά με ασημένιο σκελετό και σκούρα φρύδια. Οι κρατούμενοι αποκαλούσαν τη φυλακή «Η Ακαδημία» γιατί εκεί η κατοχική κυβέρνηση είχε κλείσει διανοούμενους τζιχαντιστές , υψηλούς αξιωματούχους του στρατού και δαιμόνιους των υπηρεσιών ασφαλείας, οι οποίοι υπό καθεστώς… ασφάλειας συζητούσαν την ανάγκη αντίστασης και απόδρασής τους. Μετά την έκτιση της ποινής του εντάχθηκε στην Αλ Κάιντα αλλά γρήγορα την υπερέβη, ιδρύοντας το κράτος του Ισλάμ.
«Το ισλαμικό κράτος μπορεί να είναι κτηνώδες αλλά πάταξε το φαινόμενο της ληστείας, εκδίωξε τις διεφθαρμένες αντάρτικες οργανώσεις και τιμώρησε με αντίποινα τους δυτικούς νέο- σταυροφόρους που έχουν εισβάλλει στην Μέση Ανατολή», σημειώνεται στο βιβλίο, εξηγώντας γιατί το Κράτος με τη μαύρη σημαία προκαλεί τον θαυμασμό στις λαϊκές μάζες και στους νέους που γεννήθηκαν στην Ευρώπη.
