POLITICA SEXUALIS: Τα αφροδίσια νοσήματα και ο εκφασισμός της ελληνικής κοινωνίας

Του ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΚΟΥΤΣΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΑ ΑΦΡΟΔΙΣΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ

 Αφιερωμένο σε όλες εκείνες που τώρα ανακαλύφτηκαν τα πρόσωπά τους

Είναι κοινή διαπίστωση ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού συστήματος έχουν επιδοθεί σε ένα συστηματικό παιχνίδι οικοδόμησης εσωτερικών εχθρών. Το παιχνίδι αυτό έχει ως μοναδικό στόχο την προώθηση της κοινωνικής πειθάρχησης, η οποία έχει αρχίσει να κλονίζεται σοβαρά λόγω της κρίσης , με αποτέλεσμα να απειλούνται ανοικτά οι εξουσιαστικές ιεραρχίες. Την τιμητική τους φυσικά έχουν οι μετανάστες. Δεν χρειάζεται εδώ να εξηγήσω γιατί οι περιπλανώμενοι πληθυσμοί αποτελούσαν πάντοτε ιστορικά τον πρώτο στόχο κάθε εξουσίας. Θα αρκεστώ να αναφέρω ότι δεν υπάρχει κάποια πρωτοτυπία στην ελληνική περίπτωση. Επιλέγονται οι μετανάστες γιατί βρίσκονται στη χαμηλότερη κοινωνική κλίμακα, είναι οι πλέον ανίσχυροι, είναι ξένοι – άρα οι γηγενείς μπορούν να συγκροτήσουν ταυτότητα απέναντί τους• τέλος οι άθλιες κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζουν τους στοιχειοθετούν ως «βρώμικους», παθογενή δηλαδή στοιχεία που πρέπει να «καθαριστούν» για να αναπνεύσει η πόλη. Η «καθαριότητα» υπήρξε πάντοτε το αντίθετο της κάθαρσης. Για να αποφύγουν την τελευταία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και τα παραφερνάλια «καθαρίζουν» τη σαπίλα της διαπλοκής, την πόλη από τους μετανάστες, την κοινωνία από τις συντεχνίες, το πολιτικό σύστημα από την Αριστερά κτλ, κτλ.

Από τον εκτεταμένο κατάλογο πραγμάτων που χρίζουν καθαριότητας δεν θα μπορούσε να λείπει αυτό που εδώ και αιώνες η θρησκευτική και κοινωνική «ηθική» έχει χαρακτηρίσει ως το πλέον «βρώμικο»: Το αγοραίο σεξ. Οι εκδιδόμενες γυναίκες πάντοτε βρίσκονταν στο μάτι του κυκλώνα. Ανάμεσα στο πλήθος των εικόνων που τις συνοδεύουν είναι αυτή του ξένου σώματος που παρεισφρέει στις κοινωνίες για να σκορπίσει, ανάλογα με την περίσταση, ηδονή ,ηθικές κρίσεις και αρρώστιες. Ο υπουργός Υγείας φρόντισε να μας υπενθυμίσει το τελευταίο, όταν ένα χρόνο πριν μας προειδοποιούσε, διεκδικώντας τον τιμητικό τίτλο του χωροφύλακα εφηβαίων, πως η «μετάδοση του HIV γίνεται από την παράνομη μετανάστρια στον Έλληνα πελάτη, στην ελληνική οικογένεια».

Πάντοτε στο κοινωνικό φαντασιακό τα αφροδίσια νοσήματα συνδέονταν με τους ξένους και δεν είναι τυχαίο ότι οι εκλαϊκεύσεις των ονομασιών τους περιελάμβαναν ξενικές εκφράσεις. Ο Ηλίας Πετρόπουλος, στη μελέτη του για τα μπουρδέλα, σταχυολογεί: Η σύφιλη μετονομάζεται σε μαλαφράντζα, καθότι συσχετίζεται με τις συνήθειες των Γάλλων, ενώ οι Ιταλοί εμφανίζονται να αντιπροσωπεύουν τη βλεννόρροια, γνωστή για τον λόγο αυτό και ως σκουλαμέντο.

Φυσικά, όπως είναι αναμενόμενο, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης οι εθνικοί προσδιορισμοί των εκλαϊκεύσεων υποχωρούν και αναδύεται η ηγεμονία του επιστημονικού λόγου. Το αφροδίσιο ονοματίζεται HIV, πλην όμως στο λαϊκό θυμικό δεν έχει παύσει να σχετίζεται με το ξένο. Αυτά τα αρχέτυπα, τα γνωρίζουν πολύ καλά οι κρατούντες και πάνω σε αυτά χτίζουν τους εσωτερικούς εχθρούς για να περισώσουν ό,τι έχει μείνει από την κυριαρχία τους. Ο υπουργός Υγείας ουσιαστικά προσαρμόζει την πραγματικότητα στα αρχέτυπα, με σκοπό να σφυρηλατήσει το καλούπι του εσωτερικού εχθρού. Η πραγματική σειρά των πραγμάτων έχει ως εξής: Ο Έλληνας πελάτης είναι αυτός που εξαναγκάζει τη μετανάστρια σε έρωτα δίχως προφυλάξεις και έτσι μεταδίδεται ο ιός σε άλλους πελάτες και τελικά στην Αγία Ελληνική Οικογένεια. Το αφροδίσιο νόσημα είναι αποτέλεσμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και όχι γεωγραφικού προσδιορισμού.

Ποιες πολιτικές σκοπιμότητες, όμως, εξυπηρετεί η συγκεκριμένη διαστρέβλωση της πραγματικότητας; Η υπερπροστατευτική Ελληνίδα μάνα μπορεί να μεταθέσει τις ενοχές της για τις αταξίες του κανακάρη της στην ιερόδουλη. Η ανυποψίαστη κοπέλα/ σύζυγος μεταθέτει την αποτυχία των ματαιωμένων σεξουαλικών προσδοκιών της στην πονηρή ξένη και τέλος ο Έλληνας πελάτης, άμεσα ενδιαφερόμενος εν προκειμένω, καταριέται την τύχη του για τις εξωτικές αρρώστιες που κουβαλάνε οι «πουτανίτσες» του και που ο νταβαντζής φρόντισε επιμελώς να αποκρύψει όταν συνέτασσε το συμβόλαιο τις σεξουαλικής αγοραπωλησίας. Όλες και όλοι αυτοί καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα: Οι μετανάστριες φέρνουν τις αρρώστιες και άρα πρέπει να «καθαρίσουμε» την κοινωνία μας από δαύτες. Το καλούπι του εχθρού έχει ήδη σφυρηλατηθεί.

Ο κύριος Χρυσοχοϊδης, μέγας μύστης της υφαρπαγής ψήφων, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από τo να ρίξει την πρώτη ύλη σε αυτό το καλούπι. Έδωσε στον εσωτερικό εχθρό ένα πρόσωπο, αυτό της 22χρονής κοπέλας από τη Ρωσία, και όλων αυτών που πρόκειται να ακολουθήσουν. Έδωσε ένα πρόσωπο για να κρατήσει στο σκοτάδι τα πρόσωπα όλων εκείνων που οδήγησαν αυτές τις κοπέλες στην κατάσταση που βρίσκονται σήμερα. Τους έκρυψε για να πλασαριστεί το δικό του πρόσωπο ως υπεύθυνο και ικανό να καθαρίσει την πόλη από τα πρόσωπα του εχθρού. Οι δημοκρατικές τους ευαισθησίες για θέματα δημόσιας υγείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα αποφασιστικό βήμα προς τον φασισμό. No passaran!

*πηγή: www.left.gr Τετάρτη 02 Μαϊου

 *** Κι ένα ακόμα ενδιαφέρον άρθρο για το θέμα: 

ΓΥΝΑΙΚΕΣ (ΠΑΛΙ) ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ

Της Ντίνας Τζουβάλα

 Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έχτιζαν για τα μικρά ψαράκια στη θάλασσα τεράστια κλουβιά, και θα έβαζαν μέσα διάφορες τροφές, φυτά καθώς και ζωντανά. Θα φρόντιζαν τα κλουβιά να έχουν πάντα καθαρό νερό και γενικά θα τα εφοδίαζαν με διάφορες εγκαταστάσεις υγιεινής

Μπέρτολντ Μπρεχτ, Ιστορίες του Κυρίου Κόινερ

 Στο πολύ ενδιαφέρον της βιβλίο «Ο Καλιμπάν και η Μάγισσα», η Σίλβια Φεντερίτσι αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη πλευρά της βίας που συνόδευσε την πρωταρχική συσσώρευση. Εκτός από τη βία της αποικιοκρατίας και των περιφράξεων, μας θυμίζει, υπήρξε και μια «άλλη» βία, αυτή κατά των γυναικών, που έμεινε γνωστή στην ιστορία σαν «κυνήγι μαγισσών». Στην Ελλάδα του 2012 το κυνήγι αυτό αναβιώνει – και είναι εξίσου βίαιο και αηδιαστικό, όπως ήταν πάντα.

Η δημοσίευση της φωτογραφίας της 22χρονης οροθετικής πόρνης, μια ενέργεια κανιβαλικής βίας εναντίον μιας γυναίκας, είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από «μεμονωμένο» περιστατικό. Είχαν προηγηθεί δύο υπουργοί του ΠΑΣΟΚ (Λοβέρδος και Χρυσοχοϊδης), που εδώ και κάποιους μήνες μας προειδοποιούσαν πόσο μεγάλη απειλή για την ελληνική οικογένεια συνιστούν οι αλλοδαπές εκδιδόμενες, που μολύνουν τους πελάτες τους – προφανώς εξαναγκάζοντάς τους σε συνουσία, και δη σε συνουσία χωρίς προφυλάξεις… Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που ο εντοπισμός μιας γυναίκας που νοσεί συνοδεύτηκε με διαπόμπευσή της από την ΕΛ.ΑΣ, και βέβαια από την αναπαραγωγή του θέματος ως θεάματος από τα ΜΜΕ.
Αυτό για το οποίο, αντίθετα, αξίζει να απορεί κανείς είναι αν η συγκεκριμένη γυναίκα είναι η πρώτη εκδιδόμενη στη χώρα μας που εντοπίζεται θετική στο AIDS. Γιατί αν δεν είναι (που δεν είναι), αναρωτιέται κανείς εύλογα πώς αντιμετωπιζόταν μέχρι τώρα το ζήτημα χωρίς να χρησιμοποιούνται τέτοιες πρακτικές. Υποθέτω ότι η δημοσίευση των στοιχείων του οίκου ανοχής θα ήταν αρκετή: μετά από αυτή, κάθε «πελάτης» θα είχε την ευθύνη να πάει να ρωτήσει ο ίδιος και βέβαια να υποβληθεί στις αναγκαίες εξετάσεις. Μάλλον, όμως, τέτοιες «μη δραστικές» λύσεις ήταν για τις εποχές που δεν είχαμε στρατόπεδα συγκέντρωσης, και που ο λόγος των δύο μεγαλύτερων (μέχρι τώρα) κομμάτων δεν έμοιαζε τόσο τρομακτικά με αυτόν της Χρυσής Αυγής.

Από την άλλη πλευρά, «δραστικές» λύσεις, όπως η διαπόμπευση, από αστυνομία και ΜΜΕ, μιας γυναίκας που πάσχει από AIDS, δεν χρησιμοποιούνταν στις «χρυσές εποχές» του ελληνικού καπιταλισμού, τη δεκαετία του ’90, ή στα πρώτα χρόνια του 2000. Τότε δηλαδή που η «ρωσίδα» ήταν η απόδειξη του κοινωνικού στάτους και του «ανδρισμού» των μεσοστρωμάτων στις πόλεις και στην επαρχία. Αυτές οι εποχές, όμως, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, μαζί με την «ισχυρή Ελλάδα» των εκσυγχρονιστών του Σημίτη. Γι’ αυτό και η μετανάστρια που εκδίδεται παύει πια να είναι το «όνειρο» του Έλληνα οικογενειάρχη, και γίνεται «απειλή για τη δημόσια υγεία». Μικρή λεπτομέρεια: το ελληνικό κράτος εδώ και δεκαετίες ανέχεται το συντονισμένο έγκλημα της καταναγκαστικής πορνείας (συντονισμένο, γιατί και οι πελάτες που εν γνώσει τους έρχονται σε επαφή με γυναίκες που εξαναγκάζονται στην εκπόρνευση, επίσης εγκληματούν). Όμως κανένας υπερασπιστής της δημόσιας υγείας και της νομιμότητας δεν φαίνεται να το θυμάται αυτό.
***

Όταν λέγαμε πως η εργαζόμενη μετανάστρια (ειδικά στην «βιομηχανία του σεξ») υπόκειται σε τριπλή εκμετάλλευση, λόγου του φύλου, της καταγωγής και της τάξης της, λίγοι υποθέτω μπορούσαν να φανταστούν σε τι επίπεδα αγριότητας θα έφτανε αυτή η εκμετάλλευση. Βλέπετε, όσο και να προσπαθούμε να αποκοπούμε από την «αισιοδοξία» του Διαφωτισμού και τον ιστορικισμό ενός ορισμένου μαρξισμού, η έννοια της «προόδου» παραμένει βαθιά ριζωμένη στις περισσότερες και τους περισσότερους: το Ολοκαύτωμα και ο ναζισμός ανήκαν -θεωρούσαμε- οριστικά στο παρελθόν. Να όμως που η κρίση ήρθε να μας θυμίσει κάτι που ίσως είχαμε ξεχάσει. Ότι την «πρόοδο» ή την «οπισθοδρόμηση» δεν τις υπαγορεύει ο Ορθός Λόγος, αλλά οι αγώνες.

Σήμερα, λοιπόν, που η αξιοπρέπεια μιας 22χρονης γυναίκας θεωρείται ανάξια να προστατευθεί, χρειάζεται να θυμόμαστε πως η «αξιοπρέπεια που είναι ανάξια να προστατευθεί» απέχει δύο μόλις βήματα από τη «ζωή που είναι ανάξια να βιωθεί» – από το δόγμα, δηλαδή, πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής θα είναι ένας από τους παράγοντες που θα κρίνουν αν αυτά τα δύο βήματα θα γίνουν. Την ίδια στιγμή, όμως, το ίδιο αυτό αποτέλεσμα θα αποτιμηθεί σε βάθος χρόνου. Όχι με βάση τα ποσοστά των κομμάτων, αλλά κυρίως με βάση όσα θα ακολουθήσουν.

Πηγή: RedNotebook

Written by

altpress.gr ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΦΘΙΩΤΙΔΑ- ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

Comments are closed.