Σοκαριστικές είναι οι εικόνες που φέρνει στο φως της δημοσιότητας η ομάδα Europe Must Act από το εσωτερικό του hotspot της ΒΙ.ΑΛ. στη Χίο και οι οποίες αποτυπώνουν το μέγεθος της καταστροφής στα επεισόδια που σημειώθηκαν μετά το θάνατο 47χρονης Ιρακινής που βρισκόταν προληπτικά σε καραντίνα.
Ακολούθησαν εκτεταμένες συγκρούσεις των ΜΑΤ με πρόσφυγες και μετανάστες. Έγιναν τρεις συλλήψεις, ενώ δεν υπάρχει ακόμα πόρισμα για τον θάνατο της γυναίκας.
Τα επεισόδια ξεκίνησαν περί τις 9 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, όταν ξέσπασε φωτιά στην Υπηρεσία Ασύλου, με την πυροσβεστική να αδυνατεί να παρέμβει. Την ίδια ώρα, ομάδες προσφύγων στράφηκαν κατά των αστυνομικών δυνάμεων, με την αστυνομία να απαντά με χημικά, μετατρέποντας την περιοχή σε πεδίο μάχης. Λίγη ώρα αργότερα, τα επεισόδια είχαν επεκταθεί περιμετρικά του ΚΥΤ, μέσα στα χωράφια που ζουν περίπου 4.500 άνθρωποι.
Όπως δείχνουν οι φωτογραφίες από το ρεπορτάζ του www.politischios.gr, το πρώτο φως της ημέρας ανέδειξε σε όλη του τη διάσταση το μέγεθος της καταστροφής αφού ακόμα και τα ραμπ χολ όπου διέμεναν οικογένειες και ευπαθείς ομάδες παραδόθηκαν στις φλόγες. Έτσι δεκάδες πρόσφυγες και μετανάστες από τη μια στιγμή στην άλλη, έχασαν ακόμα και τα λιγοστά τους υπάρχοντα με τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις να σπεύδουν να μοιράσουν ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης.
Στον απολογισμό των δύο καμένων αυτοκινήτων, της καντίνας και των οικίσκων προστέθηκαν ζημιές στις εγκαταστάσεις φαγητού, στους αστυνομικούς οικίσκους αλλά και στο info Point της Υπατης Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες.
Όπως αναφέρεται, η ένταση ξεκίνησε το μεσημέρι όταν έγινε γνωστός ο θάνατος μίας 47χρονης από το Ιράκ, που βρισκόταν στο κοντέινερ της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Η γυναίκα βρισκόταν εκεί προληπτικά για τρεις ημέρες, καθώς είχε εξεταστεί ως ύποπτο κρούσμα κορονοϊού. Το τεστ της είχε βγει αρνητικό και είχε επιστρέψει στον καταυλισμό, με οδηγίες για φαρμακευτική αγωγή, καθώς είχε γίνει γνωστό πως έπασχε από διαβήτη και καρδιακές αρρυθμίες. Πιστεύεται πως εάν είχε παραμείνει νοσηλευόμενη στο νοσοκομείο και δεν είχε σταλεί πίσω στον καταυλισμό, οι πιθανότητες να ζούσε ακόμα θα ήταν με το μέρος της.
