«Της Ελλάδος αδικουμένης, αισχρόν το σιγάν» έλεγε ο περικλεής Πλάτων. Είναι βέβαιο πως ούτε η χώρα μας, ούτε και οι Έλληνες αξίζουμε αυτόν το βόρβορο σχολίων προερχομένων από ρυπαρούς κύκλους Τευτονόφραγκων που αφού δυο φορές έπνιξαν στο αίμα ολάκερο τον κόσμο, αφού στέριωσαν την οικονομία τους πάνω στις πλάτες των αιμορραγούντων ακόμη θυμάτων τους, τώρα αισθάνονται αρκετά ισχυροί ώστε να προχωρούν στον έλεγχο συνόλου της Ευρωπαϊκής ηπείρου δια του άρματος της οικονομικής τους ευρωστίας. Οι λαοί της Ευρώπης υποχρεώνονται να ξανακούσουν τις Βαγκνερικές Βαλ-κυρίες που αντηχούν στα διευθυντήρια του Βερολίνου. Όμως, δεν αξίζουμε ούτε αυτούς τους κυβερνήτες μας εδώ και κάμποσες δεκαετίες κυβερνήτες που καταβαράθρωσαν κάθε υγιές και ποιοτικό μέγεθος σε κάθε πτυχή του βίου μας. Όλα αυτά τα χρόνια βρέθηκαν πάμπολλοι πρόθυμοι Εφιάλτες που οδήγησαν τους ‘οχτρούς’ μέσα στην καρδιά της ‘πόλης.’ Αλλά κι αυτούς, ποιος τους ψήφιζε; Πώς γίνεται, οι υπεύθυνοι για τη σημερινή καταστροφή ανερυθρίαστα τώρα να ενδύονται την πορφύρα του μελλοντικού μεσσία; Πώς είναι δυνατόν, ένα κόμμα να παραμένει στην εξουσία για τα 22 από τα τελευταία 30 χρόνια;
Ας είμαστε ειλικρινείς, οι όροι βόλεμα και αναξιοκρατία αποτελούν πια συστατικό τμήμα στο ηθικό (;) DNA πάρα πολλών Ελλήνων. Όλοι, μα ΟΛΟΙ, γνωρίζαμε τι συνέβαινε εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια σε υπηρεσίες όπως η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, Εφορίες, Πολεοδομίες, Νοσοκομεία, τομείς του Δημοσίου, και αλλού. Ψεύτικες υπερωρίες, μαϊμού εκτός έδρας και απίστευτα επιδόματα δημιούργησαν ένα ανθρωποφάγο δίκτυο που κανείς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε και σήμερα. Από την άλλη, είναι εξίσου βέβαιο ότι ΔΕΝ «τα φάγαμε όλοι μαζί», όπως θα ήθελε να μας πείσει εκείνος που παρέδωσε τον Οτσαλάν στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, εκείνος που πρότεινε την υποστολή της ελληνικής σημαίας στα Ίμια για «να πούμε» στον ελληνικό λαό «ότι την πήρε ο αέρας και το κύμα». Είναι ο ίδιος που δήλωνε ότι «το Μνημόνιο είναι ευτυχία». Η πολιτική επιβίωση ενός τέτοιου ανεπαίσχυντου γίγαντα, μάλιστα στη θέση του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης έως σήμερα, πιθανόν να αποτελέσει θέμα διδακτορικής διατριβής στον κλάδο της ψυχοπαθολογίας των μαζών στα χρόνια που θάρθουν. Και να ήταν ο μόνος;…
Αλλά τα ψέματα τελείωσαν. Αυτές είναι ίσως οι πιο κρίσιμες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών και η πραγματική είδηση σπάνια ή καθόλου δεν ακούγεται: το μέλλον των παιδιών μας γίνεται ολοένα και πιο ζοφερό, κι εμείς απλώς καθόμαστε και τους βλέπουμε! Εδώ και δυόμιση χρόνια η Ελλάδα παρατηρεί ξένους και ανεπιθύμητους χειρουργούς να επιχειρούν χωρίς καν αναισθησία τον ακρωτηριασμό του ίδιου του σώματός της. Την κυβερνούν άνθρωποι που δεν έχουν εκλεγεί, υπογράφονται Μνημόνια/συμβόλαια θανάτου στο όνομά της, και στο λαό της εφαρμόζεται το πιο άγριο πείραμα κατεδάφισης μισθών και συντάξεων και αφανισμού κάθε ίχνους κοινωνικού κράτους που έχει γίνει ποτέ. Συνταγματολόγοι μιλούν για πολιτειακή εκτροπή και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Το απλό γεγονός πως σχεδόν (!) το σύνολο των Ελλήνων καταπλήττονται από την πρωτοφανή φτωχοποίηση που υφιστάμεθα στο όνομα ενός κίβδηλου ‘ανταγωνισμού’, αλλά οι εξουσιαστές συνεχίζουν απρόσκοπτοι το έργο τους, προκαλεί κάτι παραπάνω από διαλγή έκπληξη. Έτι περισσότερο, ύστερα από το περίφημο ‘κούρεμα’ του χρέους, για το οποίο οι κυβερνήτες μας και οι δορυφόροι τους πανηγύριζαν στα αργυρώνητα ΜΜΕ, το ύψος του είναι τώρα στο 165% του ΑΕΠ! Σύμφωνα δε με τα πιο αισιόδοξα σενάρια, ύστερα από δώδεκα κολασμένα χρόνια, το 2020 το ύψος του θα είναι εκεί που βρισκόταν και το … 2009 (δηλαδή, στο 120% του ΑΕΠ)! Είναι τουλάχιστον ύποπτο πως αυτά τα πανθομολογούμενα δεν προξενούν καμιά απολύτως σκέψη ή ανησυχία στους ‘πεφωτισμένους’ ταγούς μας. Ακόμη χειρότερα, δεν υπάρχει ούτε μια χώρα που να πέτυχε μια τέτοια δημοσιονομική λαίλαπα δεν υπάρχει ούτε ένας ελεύθερα σκεπτόμενος οικονομολόγος στον κόσμο που να πιστεύει ότι τα Μνημόνια θα βοηθήσουν την Ελλάδα. Ο ψηφοφόρος δεν θα πρέπει να ξεγελιέται. Οι εκλογές δεν γίνονται τώρα επειδή είναι επιτακτική λαϊκή ανάγκη. Εάν οι ηγέτες μας είχαν τέτοιες ευαισθησίες, θα τις έκαναν πριν από δυο χρόνια και πριν αλυσοδέσουν τον κατ’ επίφαση «κυρίαρχο λαό» με δεύτερο Μνημόνιο. Θα έκαναν έστω ένα δημοψήφισμα! Η αλήθεια είναι πως οι εκλογές γίνονται μόνο και μόνο για να αποφύγουν τη λαϊκή εξέγερση και επειδή επιθυμούν να διαχύσουν την ενοχή τους για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στον ίδιο τον Έλληνα και σε ευρύτερα πολιτικά σχήματα. Ας μη γελιόμαστε. Το τι έπεται είναι γνωστό, ήδη συμφωνημένο και υπογεγραμμένο. Αμέσως μετά τις εκλογές έρχονται σε επαναλαμβανόμενη βάση νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, κι άλλη φτωχοποίηση, περισσότερη ύφεση και ανεργία. Με επιτηδευμένο από τα φαυλεπίφαυλα κόμματα του Μνημονίου τρόπο, ο Έλληνας κυριολεκτικώς καλείται να αυτοχειριαστεί. Ολόκληρη δε η χώρα πρόκειται να βγει στο σφυρί. Απλά, λιτά, νέτα και σκέτα, το θέμα είναι ένα: ΕΣΥ, θα τους αφήσεις;
K. Ζάρρας
