Μόλις τρεις εβδομάδες μένουν για μια εκλογική μάχη που, σε πείσμα της γνωστής ρήσης, μπορεί και να αλλάξει τα πράγματα. Εξάλλου οι εκλογές άργησαν τόσο πολύ που παραλίγο να γίνουν πράγματι παράνομες. Η επίσημη όμως προκήρυξή τους, αποτέλεσμα, έστω και χρονικά μετατεθειμένο, των μεγάλων αγωνιστικών κινητοποιήσεων και της έκδηλης -με κάθε τρόπο- δυσαρμονίας μεταξύ ασκούμενης πολιτικής και λαϊκής βούλησης, φέρνει όλους πια, πολιτικές δυνάμεις και πολίτες, αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους. Από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, το δίλημμα της μάχης έχει τεθεί καθαρά από καιρό. Για τη ριζοσπαστική Αριστερά, ο λαός καλείται να επιλέξει αν η 7η Μαΐου θα μας βρει με τη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας ή θα ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή. Με άλλα λόγια, το δίλημμα είναι “συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ή ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ και δυνατή Αριστερά”, όπως είπε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις που έκανε με αφορμή την προκήρυξη των εκλογών, από την Κεφαλλονιά όπου βρέθηκε την περασμένη Τετάρτη. Συνέχισε μάλιστα καλώντας τον λαό να ενισχύσει τη ριζοσπαστική Αριστερά, τη δύναμη της ενότητας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ο λαός επέβαλε τις εκλογές, ο λαός πρέπει με την ψήφο του να επιβάλει την ενότητα και την ανατροπή».
Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν επέλεξε τυχαία να επισκεφθεί το νησί την ημέρα που επίσημα ξεκίνησε και η εκλογική περίοδος. Ήταν μια ακόμη συμβολική ενέργεια στο πλαίσιο της επιμονής για ενότητα της Αριστεράς, καθώς ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που πρώτος απευθύνθηκε στις αριστερές -αντιμνημονιακές δυνάμεις για την κοινή κάθοδο στη μονοεδρική Κεφαλλονιά. Κάλεσμα που υιοθέτησε μετέπειτα η ηγεσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς, επιχειρώντας να φέρει, έστω την ύστατη στιγμή, προ των ευθυνών τους τις ηγεσίες ΚΚΕ και ΔΗΜ.ΑΡ. Εξάλλου η πρόταση για συμμαχία στις μονοεδρικές περιφέρειες -ώστε να μην εκλεγούν μνημονιακοί βουλευτές- ήρθε έπειτα από την άρνηση των λοιπών δυνάμεων για ευρεία εκλογική συμπόρευση -ώστε να μην πάρει το μπόνους των 50 εδρών του καλπονοθευτικού νόμου μνημονιακή δύναμη.
Ο Αλ. Τσίπρας επέμεινε και στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε την Πέμπτη, την ημέρα που βγήκαν στη δημοσιότητα τα πρώτα ονόματα υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. “Επαναλαμβάνουμε την έκκληση ενότητας σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της αντιμνημονιακής Αριστεράς. Ας ακούσουν τη φωνή των πολιτών η Αλ. Παπαρήγα και ο Φ. Κουβέλης. Αυτό είναι που ζητάει και ο κόσμος που βρίσκεται στα δικά τους κόμματα” ανέφερε επί λέξει ο επικεφαλής του συνδυασμού.
Με λογικοφανή, αλλά και απίθανα όμως, επιχειρήματα αμφότερα τα κόμματα αρνήθηκαν.
Ο Φ. Κουβέλης επέλεξε μάλιστα να κινηθεί στην αντίπερα όχθη, ανακοινώνοντας τη συμπόρευσή του με τους γνωστούς πρώην “λοχαγούς” του Σημίτη. Κατηγόρησε δε τον ΣΥΡΙΖΑ, προ ολίγων ημερών, κατά την παρουσίαση του πολιτικού του προγράμματος, ότι με την πρότασή του για ανατροπή του Μνημονίου ανοίγει το δρόμο για τη δραχμή και το… χάος! Αντίθετα, η ΔΗΜ.ΑΡ., κρατώντας ίσες (;) αποστάσεις από μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, πρόκρινε την εξεύρεση ισοδύναμων μέτρων και τροποποιήσεων εντός του πλαισίου που ορίζουν δανειακές συμβάσεις και Μνημόνια.
Από τη μεριά της, η Αλ. Παπαρήγα έφθασε ακόμη και στο σημείο να ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς δημιουργεί πρόβλημα, καθώς στην αντιπολίτευση θα μείνει μόνη της η Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ! Όλες τις προηγούμενες μέρες ο «Ριζοσπάστης» συνέχισε τις επιθέσεις στη ριζοσπαστική Αριστερά, ενώ η γενική γραμματέας σε συνέντευξή της (ΝΕΤ) είπε πως κυριότερος λόγος που δεν αποδέχεται την πρόσκληση ενότητας είναι γιατί «έχουμε πολιτικές διαφωνίες, είναι αφερέγγυοι, δεν τους πιστεύουμε».
«Εσκεμμένα αδιαφορούν για τη δυναμική που θα έφερνε η ενότητα»
Παρά την επίμονη επί της αρχής άρνηση, η δυναμική που φάνηκε να έχει η πρόταση στον κόσμο ανάγκασε τα δύο κόμματα -και, κυρίως, το ΚΚΕ- να προχωρήσουν και σε επί της ουσίας κριτική, προβάλλοντας ως επιχείρημα ότι δεν είναι τεχνικά υλοποιήσιμη. Συγκεκριμένα, υποστηρίχθηκε πως με βάση τον εκλογικό νόμο οι έδρες δεν θα αφαιρούνταν από τον δικομματισμό, αλλά θα γινόταν ανακατανομή των εδρών που ούτως ή άλλως θα έπαιρναν τα ίδια κόμματα της Αριστεράς. Η άποψη αυτή, βέβαια, εσκεμμένα, σύμφωνα με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν λαμβάνει υπόψη της το θετικό κλίμα που θα δημιουργούσε για τα συνεργαζόμενα κόμματα η ενότητα, τόσο πανελλαδικά όσο, βέβαια, και και στις μονοεδρικές περιφέρειες όπου οι αντιμνημονιακές δυνάμεις θα ήταν σε κοινό μέτωπο. «Η ουσία της πρότασης είναι η δυναμική που μπορεί να δημιουργήσει απέναντι στο μνημονιακό μπλοκ», τόνιζαν στελέχη του σχήματος.
Η απάντηση πάντως παρέμεινε αρνητική. Έτσι η μόνη διέξοδος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε η αναγκαία ενότητα, προϋπόθεση για την προοδευτική έξοδο από την κρίση, να γίνει πραγματικότητα, είναι να προκύψει από την εκλογική ετυμηγορία του λαού. Να την επιβάλει δηλαδή ο λαός, στέλνοντας την ίδια ώρα στο «χρονοντούλαπο» της Ιστορίας ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
