Το πραγματικό του όνομα ήταν Καλογράνης και γεννήθηκε στο Μενίδι στις 29 Ιουνίου του 1932 . Ο πατέρας του εργαζόταν ως φύλακας στην Λαχαναγορά. Από μικρό παιδί τον συγκίνησε ο ήχος του μπουζουκιού. Ανέβηκε στο πάλκο για πρώτη φορά -παρά τις έντονες αντιρρήσεις του πατέρα του- το 1953, στη «Δροσιά» του Δημήτρη Γκίκα στο Μενίδι, όπου εμφανίζονταν οι Μιχάλης Δασκαλάκης, Τάκης Μπίνης, Γιώργος Λαύκας και Γεράσιμος Κλουβάτος.

Μπήκε στη δισκογραφία το 1957 με το «Θα χτίσω μια καλύβα» του Γερ. Κουβάτου.Καθιερώθηκε και αναγνωρίστηκε με συνθέσεις του Απ. Καλδάρα, «Μην περιμένεις πια», «Περιφρόνα με, γλυκιά μου», «Λίγο λίγο θα με συνηθίσεις», «Πετραδάκι-πετραδάκι» κ.ά. Άλλες δυνατές στιγμές του τα «Ξημέρωσε, καλή μου» των Ν. Καρανικόλα – Άκη Πάνου, «Αγωνίες» του Χιώτη, «Πήραν τα στήθια μου φωτιά» του Καραμπεσίνη, «Λαϊκός τραγουδιστής» του Σαββόπουλου ( Happy Day), «Η καρδιά της ανήκει αλλού» των Β. Βασιλειάδη – Γ. Κιούρκα, «Ένα τραγούδι πες μου ακόμα» του Μουσαφίρη κ.ά. Η συνεργασία του με τον Άκη Πάνου απέδωσε λαμπρούς καρπούς: «Είδα τα μάτια σου κλαμένα, καλή μου», «Παράνομη αγάπη»