Ο διεθνής Έλληνας τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος πέθανε το βράδυ του Σαββάτου προς ξημερώματα Κυριακής σε ηλικία 69 ετών στο νοσοκομείο Υγεία.
Από την μία η τομή στην ελληνική μουσική την δεκαετία του ’70 και από την άλλη η διεθνής καριέρα, έκαναν τον Ντέμη Ρούσσο μια προσωπικότητα ξεχωριστή για την Τέχνη. Το 2013 είχε παρασημοφορηθεί από την Γαλλική Δημοκρατία με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής. Οι Γάλλοι τον θεωρούσαν «δικό» τους. Έτσι, άλλωστε, συμβαίνει με τους διεθνείς της τέχνης. Τους διεκδικούν πολλές χώρες, αλλά ανήκουν στον Πολιτισμό.
Γεννημένος το 1946 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ως Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσσος αναγκάστηκε να έρθει στην Ελλάδα όταν η οικογένεια του έχασε τα πάντα στις ταραχές του Σουέζ. Η σχέση με την τέχνη ήταν υπόθεση οικογενειακή αφού και η μητέρα του ήταν καλλιτέχνης και είχε το ψευδώνυμο Νέλλη Μασλούμ. Από όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα, όπως τα The Idols και We Five. Ήταν το συγκρότημα Aphrodite’s Child, το οποίο συστήθηκε το 1967 που του άνοιξε τον δρόμο προς την επιτυχία και την διεθνή καριέρα. Από αυτό ξεπήδησε και ένας ακόμα διεθνής ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Το τρίτο μέλος ήταν ο Λουκάς Σιδεράς.
Ο δίσκος 666 (κυκλοφόρησε το 1972) ήταν το διαβατήριο για να περάσουν στην Ιστορία της μουσικής ως πειραματιστές και εκσυγχρονιστές και να κατακτήσουν την διεθνή σκηνή, αφού ο στίχος τους ήταν αγγλικός. Αναμφισβήτητα, ένα από τα καλύτερα progressive album της σύγχρονης μουσικής. Και η εικόνα του Ντέμη Ρούσσου εκείνη την εποχή με τις κελεμπίες, απόλυτα συναφής με το χίπικο πνεύμα της εποχής, έκανε διεθνή …καριέρα και αποτέλεσε ένα ακόμα χαρακτηριστικό του. Πριν από λίγα χρόνια, πάντως, είχε εξομολογηθεί ότι είχε πουλήσει την διάσημη γκαρνταρόμπα του με τους κελεμπίες και τα έσοδα πήγαν σε φιλανθρωπίες.
Το συγκρότημα των Aphrodite’s Child διαλύθηκε γρήγορα, αλλά η συνεργασία του με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου συνεχίστηκε με δύο ακόμα δίσκους, τα Sex Power και Magic. Η επιτυχέστερη συνεργασία τους ήταν το Race to the End, μια φωνητική προσαρμογή του μουσικού θέματος από το βραβευμένο με Oscar Οι Δρόμοι της Φωτιάς.
Η σόλο καριέρα του ως τραγουδιστής και η ζεστή , αλλά δωρική βραχνάδα του, του χάρισε τεράστια επιτυχία και φήμη. Ξεκίνησε με το τραγούδι «We shall dance». Τo «Forever and ever» που κυκλοφόρησε το 1973 σκαρφάλωσε γρήγορα στα τσάρτς.
Το 1974 κυκλοφόρησε το «White sails» μια εκδοχή του «Άσπρα, κίτρινα, κόκκινα, μπλε». Ακολούθησαν τα «My Friend the Wind», «My Reason», «Velvet Mornings», «Goodbye My Love, Goodbye», «Someday Somewhere» και «Lovely Lady of Arcadia».
Και ένα αστείο περιστατικό, που είναι όμως ενδεικτικό της φήμης του. Το 1985 έπεσε θύμα αεροπειρατείας και όταν οι αεροπειρατές τον αναγνώρισαν γιόρτασαν τα γενέθλια του.
Το 2010 εμφανίστηκε στο Ηρώδειο μετά από 37χρονη απουσία σε ελληνική σκηνή.
