Μετά τον θάνατο του “καλλιτέχνη” που -όπως έλεγε στα τραγούδια του- “τον γούσταραν τα μουνάκια και φόρτωνε τα ξέκωλα, τα ξέκωλα” για να ΄χει αμάξι ακριβό και γενικώς να κονομάει, και τη συγκίνηση που προκάλεσε σε έφηβους αλλά και σε γονείς εφήβων, αγοριών και κοριτσιών, αρχίζει και πάλι το “Bacelor”.

Το άθλιο τηλεσκουπίδι του κατεξευτελισμού των γυναικών, όπου καμιά εικοσαριά κορίτσια μπαίνουν σε άγριο ανταγωνισμό μεταξύ τους για να κερδίσουν την εύνοια ενός χλιμίτζουρα. Πειθαρχώντας στις εντολές του, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις του και προσπαθώντας να ποδοπατήσει η μία την άλλη προς χάριν του φιρφιρίκου.

Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, έχουμε τρανταχτή και άκρως ανησυχητική την αντίληψη μεγάλου μέρους της κοινωνίας μας για τη θέση της γυναίκας σ’ αυτήν.

Ποιος μίλησε για οπισθοδρομικούς Ταλιμπάν;

Ο υποβιβασμός και η ακύρωση της προσωπικότητας της γυναίκας γίνεται και με άλλες, καθ’ όλα σύγχρονες, μεθόδους. Και με ευμενή αποδοχή από τμήμα εφήβων, νέων και γονιών.

(Από ανάρτηση στο Facebook του Γιώργου Αλεξάτου)