Ανάρτηση του Πανεπιστημιακού Γιώργου Μαργαρίτη μετά την πρωτοφανή και απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ που εκτόξευσαν δακρυγόνα και χημικά μέσα στην Πανεπιστημιούπολη (κατά τη διάρκεια συναυλίας του Θανάση Παπακωσταντίνου στον προαύλιο χώρο του ΑΠΘ με περίπου 5.000 κόσμο και ελάχιστες δυνατότητες διαφυγής).
Οι προσπάθειες της ΕΛ.ΑΣ. να επιβάλει την Πανεπιστημιακή Αστυνομία στις σχολές με πρακτικές ωμής βίας στοχοποιώντας τη σπουδάζουσα νεολαία φουντώνει τις αντιδράσεις δημιουργώντας ένα εκρηκτικό κλίμα με απόλυτα υπεύθυνη την κυβέρνηση…
ΩΣ ΕΔΩ
‘Οταν μια κυβέρνηση επιλέγει την τρομοκρατία ως κεντρικό επιχείρημα της πολιτικής της…
Όταν χωρίς λόγο και αιτία μετατρέπει καθημερινά πλέον σε πεδίο μάχης έναν πανεπιστημιακό χώρο…Πότε με τα ΜΑΤ που φυλάνε ένα γιαπί…πότε με τους προκλητικούς ελέγχους ταυτοτήτων φοιτητών από ασφαλίτες ….πότε με την γελοία περιφορά έξι μελών της ΟΠΠΙ με συνοδεία έξι διμοιριών ΜΑΤ …. πότε με την αναίτια επίθεση σε φοιτητική συναυλία…. πότε…..
Τότε δεν υπάρχει πλέον Πανεπιστήμιο … έχει γίνει αρένα… Χώρος βίαιου θεάματος από αυτά που αρέσουν στο ακροδεξιό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας.
Ιδού η «εκπαιδευτική» τους πολιτική.
Θα μπορούσαν να την διακοσμήσουν με ένα ρόπαλο ως σύμβολο. Υποθέτω ότι στο τέλος θα φτιάξουν ένα μνημείο στο ρόπαλο δίπλα στο μνημείο του Αριστοτέλη.
Και η θλιβερή Πρυτανεία παρακολουθεί και επιχαίρει.
Όχι λοιπόν. Αυτό το κλίμα τρόμου δεν αξίζει σε ένα Πανεπιστήμιο. Δεν αξίζει στους φοιτητές μας, στη νεολαία μας.
Να θυμίσουμε στους αμαθείς τρομοκράτες.Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες…
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης και των λοιπών αρχών…. Δεν ξέρω αν είστε φασίστες. Το σίγουρο είναι ότι οι φασιστικές πρακτικές σας γοητεύουν ολοένα και πιο πολύ. Σας συνεπαίρνουν…
Είναι γνωστό όμως το συνήθως θλιβερό τέλος των φασιστών και των πρακτικών τους.
ΩΣ ΕΔΩ
Γιώργος Μαργαρίτης
