Επιστολή προς Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας – Στερεάς, Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, Δήμο Καμένων Βούρλων, Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, ΜΜΕ με κοινοποίηση στον Εισαγγελέα Λαμίας, από την περιφερειακή παράταξη «Οικολογία Αλληλεγγύη Στερεάς»
Για μια ακόμα φορά καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες εικόνες των παράνομων χωματερών δίπλα στη θάλασσα και μέσα στην περιοχή Natura. Αυτή τη φορά κάτω από τη Σκάρφεια και δίπλα στο Φάρο, στο Χιλιομίλι του Μαλιακού κόλπου (δείτε στο χάρτη).
Χρόνια επιμένουμε ότι ο Μαλιακός είναι πηγή ζωής και μια ανεκτίμητη πηγή πλούτου για την Φθιώτιδα και όχι μόνο. Είναι ένα σπάνιο οικοσύστημα, που φιλοξενεί πλούσια ιχθυοπανίδα – είναι ένας από τους καλύτερους ιχθυογεννητικούς σταθμούς της χώρας μας – πολλά πουλιά, κυρίως μεταναστευτικά και πλούσια χλωρίδα.
Πριν έντεκα χρόνια, τότε που πέθαιναν τα ψάρια από το περίφημο τοξικό φύκος chattonella, όλοι δώσαμε την υπόσχεση να σώσουμε τον Μαλιακό και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να γίνει ξανά ο Μαλιακός καθαρή θάλασσα. Δυστυχώς νιώθουμε ότι αποτύχαμε και ότι οι υποσχέσεις μας διαψεύστηκαν. Η ασυδοσία, σε όλη την κλίμακα των αιτίων της ρύπανσης του κόλπου, παραμένει, αν εξαιρέσουμε τους βιολογικούς καθαρισμούς, όσοι από αυτούς λειτουργούν πραγματικά. Κι αυτό το καθεστώς της ασυδοσίας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, δυστυχώς, στους φορείς της αυτοδιοίκησης, στο Δήμο και στην Περιφέρεια. Κι επειδή αναφερόμαστε σε Προστατευόμενη Περιοχή του Δικτύου Natura, θυμίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ήδη παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο από τον Νοέμβριο του 2019, για τη μη αποτελεσματική προστασία και διαχείριση των περιοχών Natura 2000. Και φυσικά δεν έχει άδικο. Αυτό φυσικά και δεν τους απασχολεί, γιατί τα πιθανά πρόστιμα της ΕΕ τα πληρώνουν οι πολίτες και όχι οι ίδιοι.
Δεν μπορεί κανείς να δεχθεί καμιά δικαιολογία: ότι αφορά σε Απόβλητα Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ), ότι δεν έχουν πού να τα εναποθέσουν, ότι κάποια στιγμή ελπίζουν να τα μαζέψει ο Δήμος… Όλα αυτά είναι μόνο για τους αφελείς! Είναι σκουπίδια με μπόλικο πλαστικό, είναι υλικά αμιάντου ELENIT, είναι λάστιχα, είναι καφάσια, είναι… και τι δεν είναι, που σιγά σιγά θα πάνε στη θάλασσα.
Και το ερώτημα είναι: Τι μπορεί να περιμένει κανείς; Έλεγχο; Πρόστιμα; Άμεση απομάκρυνση; Αυστηρές συστάσεις; Συγνώμη; Δημοσιότητα για παραδειγματισμό; Εισαγγελική παρέμβαση; Τίποτα από όλα αυτά; Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που καταγγέλλουμε τέτοιες καταστάσεις και η απογοήτευση πολλαπλασιάζεται… Δεν ακούει κανείς.
Ιδού λοιπόν «πεδίο δόξης λαμπρό» για τις αρμόδιες υπηρεσίες για να αποκαταστήσουν την χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην πολιτεία και τους υπεύθυνους φορείς.
